Ένα νέο τοπίο για την Δυτική Μακεδονία (Τάσου Πολιτίδη)

Το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών θα κρίνει την τύχη της περιφέρειας που επιλέχθηκε σαν επιτελικός στόχος των μνημονιακών δυνάμεων.

Η Δυτική Μακεδονία, μία περιοχή με ανυπέρβλητες δυνατότητες και τεράστιες υποδομές, οδηγήθηκε δεκαετίες τώρα στην απομόνωση χωρίς ένα σχεδιασμό που θα μπορούσε να συνθέσει τις πολύπλευρες δυνατότητες της και να την οδηγήσει σε έναν αναπτυξιακό προορισμό.

Η Δυτική Μακεδονία δεν έχει απλά τις συνδυαστικές δυνατότητες που έχουν οι περισσότερες περιφέρειες της χώρας… έχει τα πάντα.

Ενέργεια, νερά, φυσικό πλούτο και παρθένες περιοχές, αλιεία, κτηνοτροφία γεωργία, ιστορία και πολιτισμό.

Είναι η πηγή που αναβλύζει το μεγαλύτερο μέρος του υδάτινου δυναμικού της χώρας.

Αυτή η αμύθητη περιουσία της είναι φυλαγμένη μέσα στα γεωγραφικά της όρια που της προσδίδουν δεσπόζουσα θέση στον γεωπολιτικό χάρτη.

Αυτό το ¨φιλέτο¨ ορέγονται σήμερα οι δυνάμεις του κεφαλαίου που πλειοδοτούν σε μία κυβέρνηση που έχει αναλάβει τον ρόλο του ¨εκκαθαριστή¨ της δημόσιας περιουσίας.

Εθνικοί εργολάβοι και αρπακτικά της αγοράς ετοιμάζουν τις συμβολαιογραφικές πράξεις που θα συνυπογράψουν με συγκυβέρνηση και τρόικα για να ¨νομιμοποιήσουν¨ την υφαρπαγή του δημόσιου πλούτου.

Είναι ορατό πια σε όλη την κοινωνία της Δυτικής Μακεδονίας, ότι η μάχη των επερχόμενων εκλογών θα είναι μία μάχη για την ίδια της την ζωή.

Έχει να επιλέξει ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον.

Ή θα μετατραπεί σε αποικία μια οικονομικής ολιγαρχίας, η οποία θα σφετερίζεται τον παραγόμενο πλούτο ή σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή περιφέρεια, με τις δυνάμεις της κοινωνίας να γίνονται πρωτεργάτες της κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων σε αυτές τις περιφερειακές εκλογές είναι μία σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων.

Στην έκβαση της μόνο ένας από αυτούς μπορεί να υπάρξει.

Η ιστορία της Δυτικής Μακεδονίας δεν μπορεί να μετατραπεί σε δημοπρατήριο όπου θα πλειοδοτείται το μέλλον της.

Οι γνήσιοι εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού, συμμέτοχοι  και συνένοχοι της συγκυβέρνησης που αφανίζει την χώρα, κατεβαίνουν σε δύο διαφορετικά στρατόπεδα.

Είναι οι δύο αντίθετες όψεις του ίδιου νομίσματος με το οποίο επιχειρούν να ανταλλάξουν την ιστορία και τον πλούτο της Δυτικής Μακεδονίας.

Λίγες ημέρες πριν την πρώτη εκλογική σύγκρουση, επέλεξαν να δώσουν την μάχη με τα όπλα που χρησιμοποιούν εδώ και δεκαετίες. Τα όπλα τους είναι ο φόβος, η απειλή, η εκμετάλλευση της ελπίδας για μία θέση ¨κωπηλάτη¨  στην γαλέρα που ετοιμάζουν και η εξαργύρωση υποχρεώσεων.

Μόνο που αυτά τα όπλα δεν τρομάζουν πλέον,

Ο λαός ζει με τον φόβο και την ανέχεια αυτά τα πέτρινα χρόνια και έχει απαξιώσει όλο αυτό το διεφθαρμένο σύστημα των παραγόντων της πολιτικής ζωής που έχουν βλάψει όχι μόνο την χώρα αλλά και τις τοπικές κοινωνίες.

Ο μόνος τρόπος άσκησης πολιτικής από αυτούς ήταν στην κατεύθυνση των εργολαβικών συμφερόντων και της τοπικής ελίτ.

Ο περιφερειακός σχεδιασμός του κ Δακή μαζί με την ¨ελληνογερμανική συνέλευση¨ επιβάλει ένα συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης στην Δυτική Μακεδονία για τον επόμενο μισό αιώνα με υπεύθυνο σχεδιασμού και υλοποίησης τον επιτετραμμένο της κ. Μέργκελ, υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Γερμανίας Χανς Γιόακιμ Φούχτελ.

Γη ύδωρ και αέρας, ενέργεια, απορρίμματα, φυσικό περιβάλλον και παρθένες περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας ετοιμάζονται σε συσκευασία δώρου για τα αρπακτικά της αγοράς.

Ταυτόχρονα αυτό το μοντέλο ανάπτυξης υιοθετεί έργα φαραωνικού χαρακτήρα, περιθωριοποιεί τις τοπικές κοινωνίες και τις οδηγεί στην απομόνωση και την εγκατάλειψη.   

Από την άλλη ο συνδυασμός της κ. Ζεμπιλιάδου, σε πρώτη ανάγνωση αποτελεί το προσωπικό στοίχημα του κ. Κουκουλόπουλου ενώ σε δεύτερη, το ανάχωμα για την ενδεχόμενη επικράτηση της αριστεράς.

Και οι δύο αυτοί συνδυασμοί θα βρεθούν μαζί να υπερασπίζονται την κοινή πολιτική τους πρόταση που εκφράζεται με σαφήνεια στην μνημονιακή συγκυβέρνηση

Ο τρίτος κύριος αντίπαλος ο κ. Καρυπίδης, από ότι δείχνουν τα πράγματα δεν μπορεί να υπερβεί το γεγονός του ότι αποτελεί ένα πολιτικό λάθος.

Η δυναμική που έδειχνε να υπερβαίνει κατά πολύ τους άλλους συνδυασμούς εξανεμίστηκε και σήμερα στο μόνο που μπορεί να ελπίσει είναι σε μία αξιοπρεπή κάθοδο.

Η απόσυρση της υποψηφιότητας του από τον ΣΥΡΙΖΑ τον οδήγησε σε μία σειρά λαθών που σήμερα ακυρώνουν κάθε προοπτική για να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις επερχόμενες εκλογές.

Με έναν αδύναμο έως ανύπαρκτο πολιτικό λόγο, χωρίς θέσεις και τεκμηρίωση, χωρίς προοπτική αναγκαστικά ολισθαίνει στον μοναδικό δρόμο που του έχει απομείνει, αυτόν του λαϊκισμού.

Έχοντας στα χέρια του ένα εξαιρετικά αδύναμο ψηφοδέλτιο, γεμάτο πολιτικές και κοινωνικές αντιφάσεις παραχωρώντας την πολιτική διαχείριση σε πρόσωπα που μέχρι χθες εκχωρούσαν τον εθνικό πλούτο και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, προσπαθεί να εκφράσει έναν αντιμνημονιακό λόγο, χωρίς να πείθει την κοινωνία για τις προθέσεις και κυρίως για την προοπτική του.

Τέλος η αριστερά, στην Δυτική Μακεδονία όπως και σε όλη την χώρα βρίσκεται απέναντι στην μεγαλύτερη μάχη που έχει δώσει ποτέ στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης.

Είναι η μάχη μέσα στους ίδιους του θεσμούς του αστικού κράτους με ζητούμενο την ανατροπή των κυρίαρχων συσχετισμών, την ηγεμονία, την δημοκρατική τους διεύρυνση.

Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για την Δυτική Μακεδονία ¨αλλάΖει¨  το τοπίο με έναν ελπιδοφόρο ποιοτικό συνδυασμό και με υποψήφιο περιφερειάρχη τον Θέμη Μουμουλίδη.

Με πλήρη ενότητα της οργανωμένης κομματικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ με μία μεγαλειώδη κάθοδο στην κοινωνία και με την ανάδειξη της ίδιας της κοινωνίας σαν μοναδικό συνομιλητή για το αύριο της περιφέρειας, η προοπτική της ανατροπής στην Δυτική Μακεδονία είναι πλέον ορατή.

Με ένα καινούριο ποιοτικό πολιτικό λόγο, με θέσεις και τεκμηρίωση, με πρόγραμμα για την αυριανή διοίκηση και σύμμαχο την ίδια την κοινωνία, ο περιφερειακός συνδυασμός «αλλάΖουμε εποχή» με το Ζ να πρωταγωνιστεί σαν διαχρονικό σύμβολο των μαχών του χθες και του σήμερα για την Δημοκρατία, αναμένεται να τελειώσει σε λίγες ημέρες έναν ελπιδοφόρο και νικηφόρο αγώνα.

Είναι πια δεδομένο πως πρωταγωνιστής των εξελίξεων στον δεύτερο γύρο θα είναι ο Θέμης Μουμουλίδης, που έκανε την διαφορά βάζοντας απέναντι στους αντιπάλους του όχι μόνο θέσεις και επιχειρήματα, αλλά και τον ποιοτικό πολιτικό λόγο και τις αξίες της αριστεράς.

Το παλιό πεθαίνει και νέο βιάζεται να γεννηθεί, δίνοντας την ελπίδα σε έναν λαό που θα προσπαθήσει να οικοδομήσει το αύριο επάνω στα ερείπια των μνημονίων.