Ένα Τρισάγιο αγάπης τελέσαμε (28-12-2020) για τον μεταβαίνοντα ιεροπρεπώς ‘’εκ του θανάτου εις την ζωήν’’ (Ιωάνν. 5, 24) αρχιμανδρίτη π. Αυγουστίνο Μύρου, Ιεροκήρυκα, Ηγουμενεύοντα και κτίτορα της Ι. Μονής Αγίου Νεκταρίου Παλαιογρατσάνου, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω στο Βελβεντό, στους πρόποδες των Πιερίων ορέων, (κεκλεισμένων των θυρών και χωρίς την παρουσία Λαού ένεκα της πανδημίας του αόρατου και φονικού ιού) κατά την ίδια ώρα, που στο Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου Παλαιογρατσάνου, σε μια από τις πανέμορφες κορφές των Πιερίων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος τελούσε (ώρα 5:00) την εξόδιο ακολουθία για τον εκλιπόντα π. Αυγουστίνο Μύρου.
Η καταγωγή του π. Αυγουστίνου από το Παλαιογράτσανο (ενός από τα ‘’Μαρτυρικά Χωριά των Πιερίων ορέων’’, που υπέστη Ολοκαύτωμα το Δεκέμβριο του 1943 από τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής), οι σπουδές του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, η επαναφορά του στην ορεινή φθίνουσα πληθυσμιακά γενέτειρά του, η εγκαταβίωσή του σ’ αυτήν και στον μικρό κατ’ αρχάς μοναστηριακό πυρήνα του Αγίου Νεκταρίου, που μαζί με τον πατέρα του, παπα-Γιώργη, δημιούργησαν (είναι οι κτίτορές του) καταστούν τον ίδιο, τον π. Αυγουστίνο Μύρου, μια από τις εξέχουσες πνευματικές προσωπικότητες της περιοχής μας και εν γένει της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, μέσα στο εκκλησιολογικό πλαίσιο της οποίας ανέπτυξε (με σεβασμό προς την Ιερά Μητρόπολη, την Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο) τα δοσμένα από το Θεό χαρίσματά του και τις δραστηριότητές του και διακόνησε με πίστη και με αγάπη τον άνθρωπο και τον Θεάνθρωπο. Απέφυγε τον πειρασμό της προτεσταντίζουσας ‘’ορθόδοξης’’ ανυπακοής, που οδηγεί στην πτώση της αποτείχισης και έτσι ανέδειξε το μεγαλείο, της επί το αυτό λειτουργικής και εκκλησιαστικής ομολογίας και δοξολογίας ‘’εν ενί στόματι και μιά καρδία’’ του Τριαδικού Θεού, με τη διασφάλιση της ενότητας εν Χριστώ, εν τη Εκκλησία.
Στο πρόσωπο και στο έργο του π. Αυγουστίνου Μύρου φαίνεται για πολλοστή φορά η αλήθεια πως από τα μικρά και άσημα χωριά αναδεικνύονται σπουδαίοι άνθρωποι και που στη συνέχεια αυτοί με τη ζωή και το έργο τους τα αναδεικνύουν και ταυτίζονται έτσι πρόσωπα, τόποι και πράγματα. Πρόκειται για μια αξιοπρόσεκτη τρυφερή σχέση περάσματος της ψυχής από τα έμψυχα στα άψυχα, που η ταύτιση αυτή, εντελώς απροσδιόριστα, προκαλεί και αναδείχνει. Αναδεικνύεται μέσα από αυτήν τη σχέση – ταύτιση ‘’η των πραγμάτων αλήθεια’’. Το Παλαιογράτσανο, το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου και ο π. Αυγουστίνος (όπως και πολλοί άλλοι τόποι και χωριά και πρόσωπα στην ελληνική ύπαιθρο χώρα) θα είναι πλέον ένα τέτοιο παράδειγμα.
Καλό Παράδεισο και καλή Ανάσταση, παπα – Αυγουστίνε Μύρου.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας,
παπαδάσκαλος,
