Όσα πικρά και άσχημα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στο Νομό μας μάς υπενθυμίζουν το προφανές.
Ανύπαρκτη ή προβληματική λειτουργία των θεσμών και των φορέων προϊόν κυρίως της προκλητικής ακηδίας των προσώπων. Ολίγιστοι και επιμηθείς οι περισσότεροι, παραμένουν αδιόρθωτοι θεατές των όσων συμβαίνουν και των όσων σχεδιάζουν άλλοι, αφήνοντας τον τόπο ανοχύρωτο και καθημαγμένο σε μία απωθητική και βασανιστική καθημερινότητα για τους πολίτες. Ένας τόπος, που όπου κι αν κοιτάξεις, αποπνέει αδιαφορία, εγκατάλειψη και παραίτηση. Απαράσκευος απέναντι σε απειλές και κινδύνους.
Ας αρχίσουμε από τα μείζονα: Υγειονομική κρίση.
Χωρίς σχέδιο, οργάνωση, τόλμη και γνώσεις για διαχείριση κρίσεων η αυτοδιοίκηση πρώτου και κυρίως δευτέρου βαθμού οδήγησαν σε 90/ημερο αποκλεισμό το Νομό καθιστώντας μας αρνητικούς πρωταγωνιστές στη χώρα. Όλοι θυμούνται την αρχή της πανδημίας και την επιστροφή των εκθετών από το εξωτερικό με τα γνωστά αποτελέσματα. Τώρα στη δεύτερη φάση γινόμαστε πρώτο θέμα στις ειδήσεις ως πρωταθλητές καθολικού αποκλεισμού και με την αναδρομική προσμέτρηση κρουσμάτων προηγουμένων μηνών. Σοβαρά τώρα, πρέπει να περιμένουμε την εισαγγελική έρευνα για το ποιος έκρυψε τα κρούσματα; Δεν υπάρχουν εποπτικές αρχές στον τόπο;
Ας περάσουμε στα καθημερινά, αλλά εξίσου σοβαρά για το μέλλον όλων μας.
Βίαιη απολιγνιτοποίηση, δίκαιη μετάβαση και master plan, μείωση των πόρων από το πράσινο ταμείο, εγκατάσταση γίγα φωτοβολταϊκών ατάκτως ερριμμένων σε αέρα, γη και νερό!
Τα τελευταία γεγονότα στην Ακρινή και η μετεγκατάσταση του χωριού.
Η αξιοποίηση ή μη του χώρου εξόρυξης των ΜΑΒΕ.
Η συνέχιση της καθολικής απαγόρευσης σε δήμους του Νομού και κυρίως σ’ αυτόν της Εορδαίας.
Εγκαταλειμμένα εργοστάσια, κλειστές κτιριακές εγκαταστάσεις, ακυρωμένες δομές, στασιμότητα και τέλμα στην αξιοποίηση και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, βαραίνουν την ατμόσφαιρα.
Όλα αυτά και πολλά άλλα ελάσσονα λειτουργούν διχαστικά και δημιουργούν αποστήματα στο σώμα του Νομού.
Σ’ αυτόν τον τόπο, που τα τελευταία εβδομήντα χρόνια στήριξε την εθνική οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας, αξίζει το χαμόγελο στα χείλη των μικρών παιδιών αλλά και των νέων της γενιάς μας και όχι το δάκρυ στα μάτια των μεγάλων.
- Χαρίλαος – Ανδρέας Χάιδος
Δικηγόρος Κοζάνης (LLM)
Υπ. Διδάκτωρ Παν. Πατρών σε Νομικές και Οικονομικές Παραμέτρους των Τεχνολογιών Υδρογόνου
Πτυχιούχος Οικονομικής Επιστήμης (Ο.Π.Α.)
1 comment
Ολική μαυρίλα. Δεν φαίνεται τίποτα. Αστριος