Ενδοσχολική βία – Παραβατικότητα νέων και Τηλεόραση.

Ενδοσχολική βία – Παραβατικότητα νέων και Τηλεόραση.

Σε καθημερινή βάση, έχει γίνει της μόδας πια, με τα κανάλια των τηλεοπτικών σταθμών, στα Δελτία Ειδήσεων, να κάνουν αγώνα ποιο και ποιο θα ανακοινώσει και θα μεταφέρει εικόνες και σκηνές παραβατικότητας στα σχολεία ( έξαρσης ενδοσχολικής βίας ) ή και τα μυστικά ραντεβού ξυλοδαρμού των νέων και μαθητών μας.

Ανοίγοντας την τηλεόραση για να παρακολουθήσεις το Δελτίο Ειδήσεων, μένεις εμβρόντητος από τα φαινόμενα βίας, ξυλοδαρμού, μαχαιρωμάτων ανάμεσα σε ομάδες μαθητών-μαθητριών. Έχει καταντήσει μάστιγα. Και μάλιστα, φαινόμενο που παρατηρείται στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Ως δάσκαλος, θέλω να απευθυνθώ στους αρμόδιους φορείς της Κυβέρνησης, τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, τους Αρχηγούς των Κομμάτων, τους Βουλευτές, το Υπουργείο Παιδείας, τις Δ/νσεις Εκπαίδευσης, την Αστυνομία, τις Ενώσεις και Συλλόγους Γονέων και στους ίδιους τους γονείς, να τους παρακαλέσω, να θέσουν μια και μοναδική κόκκινη γραμμή.

Για ένα μήνα κανένα φαινόμενο ενδοσχολικής βίας, να μην προβληθεί μέσω των καναλιών της τηλεόρασης. Το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, ας το δει και να το κάνει πράξη.

Κι αυτό γιατί; Εδώ λοιπόν επισέρχεται ο μηχανισμός της προσωπικής «φαντασιακής αναπλήρωσης» σύμφωνα με την Αντλεριανή Ψυχολογία.

– «Είμαι αυτό που φαντάζομαι πως είμαι!» – και αλλάζει την πραγματικότητα επί τα βελτίω μέσω του μηχανισμού «Φαντασιακής αναπλήρωσης, υπεροχής και ανόδου».

Δεν ισχύει απλώς το «Είμαι αυτό που φαντάζομαι πως είμαι!» αλλά ισχύει και το «Είμαι σαφέστατα πιο πάνω από εσάς και μου είναι δύσκολο να κατεβώ στο επίπεδό σας!».

Γνωστό το Κινεζικό ρητό, «Μια εικόνα, χίλιες λέξεις!». Κάπως έτσι, βλέπουν κι αισθάνονται τον εαυτό τους, κάποιοι ” ξεχωριστοί νέοι ” έναντι των άλλων συμμαθητών τους , που τους θεωρούν πρόβατα.! Υπερισχύει το ” εγώ ” και το ” φαίνεστε ” της προσομοίωσης των μίντια και σάιτσ, και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό.

Είναι καθαρά θέμα προβολής και εικόνας του θεαθείναι και του φαίνεσθαι. Μάλιστα δε ο μιμητισμός σπάει σύνορα και έχει φθάσει και στις μικρές επαρχιακές πόλεις.

Το αντίδοτο αυτού του φαινομένου, έχει λύσεις. Η Κοινωνία της Ελλαδας, κι όλοι μας, έχουμε ανάγκη παρακολούθησης μαθημάτων και σεμιναρίων, σύσφιξης ανθρώπινων σχέσεων των κοινωνικών ομάδων, των φορέων, των νέων, με βάση το ανθρωποκεντρικό ιδεώδες.

Η αρχή, στηρίζεται στην παράδοση ηθών κι εθίμων, στην σύνδεση οικογένειας και παιδιού.

Το μέλλον της Ελλάδας, στηρίζεται σ’ αυτό.

Ας δώσουμε στα παιδιά μας την ευκαιρία, τον ελεύθερο χρόνο τους, να τον αξιοποιήσουν μέσα από μια άλλη διάσταση, με την γνωριμία και επαφή τους με τους πολιτιστικούς κι αθλητικούς φορείς και συλλόγους παράδοσης, Λύκεια Ελληνίδων, Οργανισμούς, Ομίλους, Ωδεία μουσικής παράδοσης κι άλλες ενασχολήσεις.

Η ελληνική παράδοση είναι το μέλλον μας, με σεβασμό κι ευγένεια στις αρχές κι αξίες των μαμάδων και πατεράδων μας. Τίποτε άλλο δε χωρεί. Έχουν ανάγκη από αγάπη και πολύ χαμόγελο στη ζωή τους. Απευθυνόμενος προς τους Γονείς και Κηδεμόνες, κάνω έκκληση να ανοίξουν διάλογο με τα παιδιά τους και τους δασκάλους, το έχουν ανάγκη σε μεγάλο βαθμό.

Βαβλιάρας Στέφανος

Συνταξιούχος Δάσκαλος