Ηλία Γιαννακόπουλου
“Δεν μπορείς να αναγκάσεις τον εαυτό σου να αισθανθεί κάτι που δεν αισθάνεσαι, αλλά μπορείς να τον αναγκάσεις να κάνει το σωστό παρά τα αισθήματά του” (Περλ Μπακ, Αμερικανίδα συγγραφέας)
Είναι δύσκολο (ακόμα για τους γλωσσολόγους και τους κοινωνιολόγους) να αποφανθεί κάποιος με βεβαιότητα στο ερώτημα «αν η κοινωνική πραγματικότητα διαμορφώνει και την γλωσσική πραγματικότητα ή το αντίθετο».
Κι αυτό γιατί οι μεν κοινωνιολόγοι ισχυρίζονται πως προηγείται το κοινωνικό γεγονός που υποχρεώνει τη γλώσσα να βρει τις κατάλληλες λέξεις για να το αποδώσουν με νοηματική πιστότητα και πληρότητα.
Από την άλλη πλευρά οι γλωσσολόγοι αντιτείνουν πως οι λέξεις ως φορείς νοημάτων και οχήματα της σκέψης διαμορφώνουν και συγκροτούν την κοινωνική πραγματικότητα, αφού σύμφωνα με αυτούς τίποτα δεν υπάρχει ως αντικείμενο νόησης αν δεν υπάρχει η κατάλληλη λέξη να το αποδώσει. Δηλαδή, σύμφωνα πάντα με την άποψη των γλωσσολόγων οτιδήποτε δεν μπορεί να αποδοθεί με λέξη είναι σαν να μην υπάρχει. περισσότερα ΕΔΩ
