Επενδύσεις, μονόδρομος χωρίς ιδεοληψίες… (Γιάννη Ιωαννίδη)

Την κατάσταση που βρίσκεται ο τόπος μας, τη γνωρίζουμε άπαντες. Η ανεργία και η φυγή των νέων και παραγωγικών (κυρίως) ανθρώπων έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις ενώ το ΑΕΠ της περιοχής βρίσκεται σε κατακόρυφη πτώση εδώ και κάποια χρόνια. Το παραγωγικό μοντέλο που επιλέχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, απέδειξε πως το κράτος δεν θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει ως επιχειρηματίας, αφού δεν είναι αυτός ο ρόλος του και είναι ένα μοντέλο που δεν ευδοκιμεί σε καμία αναπτυγμένη χώρα της Ευρώπης.

Ο στόχος της δημόσιας διοίκησης σε όλους τους βαθμούς, οφείλει να είναι αυστηρά ελεγκτικός ως προς την εύρυθμη λειτουργία της εμπορικής και κυρίως της ανταγωνιστικής αγοράς, έτσι ώστε να μην δημιουργούνται στρεβλώσεις και ανισότητες, δίνοντας τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα να αναπτυχθούν οικονομικά, δημιουργώντας θέσεις εργασίας, υπεραξία για τον τόπο αλλά και έσοδα για το κράτος και την τοπική αυτοδιοίκηση.

Όλα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους.

Η διαχρονική υποχρηματοδότηση των ΟΤΑ, πνίγει κυριολεκτικά τα ταμεία τους. Ένας Δήμος λειτουργεί με έσοδα και έξοδα. Όπως ακριβώς το σπίτι μας. Όσα έσοδα έχει (από κάθε πηγή), τόσα έξοδα πρέπει να παράγει (στη χειρότερη των περιπτώσεων). Ελάχιστοι Δήμοι είναι πλεονασματικοί πλέον, ενώ το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε στον δημοσιογραφικό τύπο, περιπτώσεις Δήμων που δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, παρά τις προσπάθειες που κάνει το υπαλληλικό προσωπικό (μισθοδοσίας υπαλλήλων, μειώσεις ωρών σε καθαρίστριες, ελλειπή εκτέλεση καθαριότητας κλπ).

Η δημιουργία και προσέλκυση επενδύσεων, που θα δημιουργήσει έσοδα και θέσεις εργασίας, είναι επιτακτική. Μέσα σε πλαίσιο διευρυμένης αντίληψης της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε, χωρίς τις ιδεοληπτικές παρωπίδες ενός κράτους, γενικού εργοδότη.

Σίγουρα υπάρχει ανασφάλεια σε κάθε τι καινούργιο που κάνει την εμφάνιση του, ειδικά σε μια περιοχή που έμαθε επί δεκαετίες να εξαρτάται από το δημόσιο τομέα.

Υπάρχουν οι θεσμικοί φορείς, οι ελεγκτικές υπηρεσίες και οι προβλεπόμενες διαδικασίες, έτσι ώστε να αξιολογούνται όλες οι επενδύσεις που θέλουν να εγκατασταθούν στην περιοχή μας, πάντα στα πλαίσια που ορίζονται από τους νόμους της χώρας μας.

Αυτοί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι υπεύθυνοι για τις αδειοδοτήσεις που θα δοθούν. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι που έχουν την εξειδίκευση των αντικειμένων τους, μέσω των καταρτισμένων υπαλλήλων τους, για κάθε περίπτωση επιχειρηματία που θέλει να επενδύσει στον τόπο του, στον τόπο μας και όχι κάποιες άναρχες (ή αναρχικές) φωνές, που δεν έχουν καμία τεκμηρίωση σε όσα επικαλούνται, “χτυπώντας” μόνο στα αντανακλαστικά της κοινωνίας, που τις περισσότερες φορές δεν έχει γνώση της νομοθεσίας που υπάρχει.

Κάθε νόμιμη επιχειρηματική δραστηριότητα που δημιουργείται, αφήνει οικονομικό αποτύπωμα και στους Δήμους. Και πολλές φορές με ανταποδοτικές υπηρεσίες που υπερβαίνουν τις εκ του νόμου υποχρεώσεις. Αυτή τη στιγμή στο Δήμο Κοζάνης, τα μεγαλύτερα έσοδα είναι αυτά από τις εκμισθώσεις των ακινήτων σε επιχειρηματικές δράσεις. Ποσά καθόλου ευκαταφρόνητα για την κατάσταση στην οποία διανύουμε και δίνουν τεράστια ανάσα στη λειτουργία του. Παράλληλα υπάρχουν θέσεις εργασίας που κράτησαν για αρκετά χρόνια στον τόπο μας πολλούς συμπολίτες μας (πάρα τις φωνές που ακουγόντουσαν για 1-2 χρόνια), από το να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό ή σε μεγάλα αστικά κέντρα (χάσαμε το 10,3% του πληθυσμού της ΔυτικήςΜακεδονίας σε μια 10ετία).

Πρέπει πάντα να είμαστε προσεκτικοί στις επιλογές που κάνουμε, αλλά σε πλαίσια σύνεσης και εμπιστοσύνης στις αδειοδοτικές αρχές, που έχουν το γνωστικό αντικείμενο και όχι σε ιδεοληπτικές λογικές που κρατούν τον τόπο πίσω.

Η συνεργασία κράτους-επιχειρηματία-εργαζόμενου είναι επιτακτική και εκεί θα μπορεί να υπάρξει μια αχτίδα ανάπτυξης…