Έργα και ημέρες της (κυρίας;;) Μενδώνη… Ολυμπίας Τσικαρδάνη

Είμαι πλέον απολύτως πεπεισμένη, ότι η επιλογή της στη θέση αυτή, δεν έγινε τυχαία..
Η χειρότερη υπουργός στην πιο ευαίσθητη για τη χώρα θέση, χωρίς όραμα, χωρίς αίσθημα χρέους και ευθύνης,
χωρίς κρίση και αξιοπρέπεια, ανεπαρκής όσο και εγκάθετη για να υπακούει σε άνωθεν εντολές, κατάφερε να “θάψει” τον Πολιτισμό και να ξεθάψει το μεσαίωνα..
Τo 1999 ενεπλάκη στο σταμάτημα των ανασκαφών στα Στάγειρα.
Το 2002 ενεπλάκη στο μπάζωμα του τάφου της Αρχαίας Πελλάνας.
Το 2011 ενεπλάκη στο μπάζωμα του Βωμού των Δώδεκα Θεών.
Το 2013 ενεπλάκη στο μπάζωμα του Ναού του Θρώνακος Απόλλωνα.
Το 2014 ενεπλάκη στον χειρισμό της ανασκαφής του Τύμβου Καστά στην Αμφίπολη.
Το 2019 ενεπλάκη στην καταστροφή του Αρχαιολογικού Χώρου Σκουριών και στην παραχώρηση του αρχαιολογικού χώρου Κωλιάδος Άκρας (Άλιμος) στον Όμιλο Λάτση…
Το 2020 ενεπλάκη στη μεταφορά των αρχαίων από το Σταθμό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη.
Τσιμέντωσε την Ακρόπολη
με κακοτεχνίες και παρεμβάσεις που δε θα έκανε ούτε ερασιτέχνης οικοδόμος και την πλημμύρισε…
Το 2020 έφερε τροπολογία που επιτρέπει το “δανεισμό ” κινητών μνημείων σε μουσεία του εξωτερικού, για 25-50 χρόνια(!)… αδειάζοντας τα ελληνικά μουσεία από τον πλούτο των εκθεμάτων τους…και χαρίζοντας έσοδα σε μουσεία χωρών που εμπλέκονται ποικιλοτρόπως με την αρπαγή ξένων εκθεμάτων.
Και διαβάζοντας αυτά, σκέφτομαι τον αγώνα της Μελίνας, που είχε όραμα, και αγωνίστηκε για να δώσει φωνή στο αίτημα για την επιστροφή των μνημείων του Παρθενώνα….
Που έδωσε συνέντευξη στο BBC και απαγόρευσε στον δημοσιογράφο να χρησιμοποιεί τον όρο “Ελγίνεια μάρμαρα”, λέγοντας του :”Πού ακούστηκε τα μνημεία να παίρνουν το όνομα αυτού που τα έκλεψε? Ή θα τα λέτε μάρμαρα του Παρθενώνα, ή θα αποχωρήσω”..
Γιατί δε χάσαμε τη μνήμη μας, ούτε και την ικανότητά να
(συν)κρίνουμε…
Α, και να μην ξεχάσω!!
Το 2002, όταν μαχαίρωσαν το Λιγνάδη, υπουργός δημόσιας τάξης ήταν και πάλι ο Χρυσοχοΐδης, και γενική γραμματέας στο υπουργείο πολιτισμού ήταν πάλι η… Μενδώνη.!
Ούτε τότε είχαν ακούσει τίποτα????