Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Γράφει ο Νικόλαος Κοκκαλιάρης

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Μας κρούουν τον κώδωνα κινδύνου της Κλιματικής αλλαγής και ειδικότερα του πρωτογενούς τομέα σε όλη τη Μεσόγειο καθώς και για τους σιτοβολόνες της Ουκρανίας και Ρωσίας, διάφορες ειδικότητες της ανεξάρτητης διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, οι οποίες μας λένε ότι οι θερμοκρασίες αυξάνονται, οι βροχοπτώσεις λιγοστεύουν και θα προκύψουν σοβαρές ελλείψεις νερού, που σημαίνει μείωση της παραγωγής.

Έτσι λοιπόν εμμέσως πλην σαφώς η ιστορία των ισχνών αγελάδων του ΦΑΡΑΩ θα επαληθευτούν μέσα στον αιώνα που διανύουμε.
Οι υποκριτές εξουσίας και οικονομίας δεν νοιάζονται διόλου για τον Πλανήτη, είτε είναι βλάκες, είτε είναι λιγούργια αθεράπευτα.
Είναι γεγονός πάντως ότι σε αντιπαράθεση με άλλες χώρες όπως, Αίγυπτος, Τυνησία Μαρόκο και άλλες χώρες της Μεσογείου η Χώρα μας δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά με τον πρωτογενή τομέα και με τις τύχες των πολιτών της υπαίθρου με αποτέλεσμα να ερημώσουν όλα τα χωριά, πλην ολίγων.

Εκτός του ότι αδιαφόρησε πλήρως για την στήριξη της υπαίθρου,επικαλέστηκε την αποκέντρωση και αντίθετα με πλήρη επιπολαιότητα επέφερε την συγκέντρωση του πληθυσμού στα αστικά κέντρα της Χώρας όπου έκαναν δουλειές του ποδαριού σε ασχολίες δευτερογενούς η” τριτογενούς τομέα. Γι αυτό σήμερα έχουμε τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες που οι πτυχιούχοι της σειράς δεν έχουν την ικανότητα ν’ αντιμετωπίσουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε αντίθεση με τους πολίτες της υπαίθρου που μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν πολύ καλύτερα αυτά τα φαινόμενα. Εδώ όμως έχουν βάλει απαγορεύσεις παντός τύπου στους αγρότες αντί να τους έχουν συμμάχους και φύλακες όλο το 24ωρο, όλο τον χρόνο. Όλες οι Κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα και ποτέ σοβαρές και ουσιαστικές μελέτες και εφαρμογές που θα έδιναν διέξοδο στην απασχόληση, την παραγωγή και το αξιοπρεπές εισόδημα των πολιτών της υπαίθρου,παράλληλα δε και την αποκέντρωση δίνοντας το κίνητρο για την σταδιακή επιστροφή των πληθυσμών στην ύπαιθρο.
Ο δρόμος της αρπαγής&της μίζας θα μας οδηγήσει στην καταστροφή.