Λίγες ημέρες μετά την είσοδο στο Νέο Έτος, τα βήματα με οδηγούν σε ένα από τα μεγάλα κεφαλοχώρια του πάλαι ποτέ Δήμου Ασκίου, τη Γαλατινή. Ένα χωριό με φιλόξενους, εργατικούς και χαμογελαστούς ανθρώπους, που άλλοτε έσφυζε από ζωή και δυστυχώς σήμερα ο πληθυσμός του αγγίζει μετά βίας τους 1200-1300 κατοίκους, από 2000-2500 που είχε τελευταία.
Σε μια συζήτησή μου με κάποιους κατοίκους της Γαλατινής, διαπιστώνω σωρεία προβλημάτων και παραλείψεων. «Κινδυνεύουμε να αφανιστούμε» μου διηγούνται, αναφερόμενοι στα πολλά προβλήματα και «δεν εισακουγόμαστε από κανέναν» συμπληρώνουν και καταλήγουν στον εναγώνιο προβληματισμό τους «πού θα καταλήξουμε»!
Οι κάτοικοι της Γαλατινής, πανθομολογούμενα, αισθάνονται την απομόνωση από το κέντρο, την πόλη της Κοζάνης. Παρήγορο στην υπόθεση αποτελεί, όπως διατείνονται οι Γαλατινιώτες, το έργο που προγραμματίζεται, με τον αγωγό του φυσικού αερίου, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί, επισημαίνουν.
«Θέτουμε συνέχεια σε όλους τους αρμοδίους υπηρεσιακούς παράγοντες τα πολλαπλά προβλήματά μας και προτάσσουμε την ασφαλή και γρήγορη μετάβασή μας προς την Κοζάνη, εστιάζοντας στην πολυπόθητη οδική διασύνδεση «Γαλατινή – Σκήτη», έτσι ώστε η απόσταση των 45 χιλιομέτρων από Γαλατινή προς Κοζάνη να περιοριστεί κατά 20 και πλέον χιλιόμετρα, γεγονός που θα περιορίσει και το επιβαρημένο κόστος μεταφοράς εργατικού δυναμικού του χωριού μας προς την Κοζάνη, σε καθημερινή βάση» τονίζουν οι κάτοικοι της Γαλατινής.
Για τον σχεδιασμό και κατασκευή αυτού του νέου δρόμου «Γαλατινή-Σκήτη» έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες, επί περιφερειαρχίας Γ. Δακή και δημαρχίας Ασκίου του αείμνηστου Βασίλη Πάτρα (συντάχθηκε και η μελέτη), αλλά το έργο ξεχάστηκε και «έμεινε στις καλένδες»! Όμως αυτό το οδικό έργο αποτελεί κομβικό σημείο στον περιορισμό της απομόνωσης των κατοίκων της Γαλατινής, καθότι, όπως τονίζουν οι κάτοικοι, «προ των πυλών βρίσκεται η υπολειτουργία του δημοτικού σχολείου και το ενδεχόμενο κατάργησης της κυριακάτικης λαϊκής αγοράς της Γαλατινής, αξιοσημείωτο δε παραμένει το γεγονός της αύξησης της εσωτερικής μετανάστευσης και της εξ αυτής, έτι περισσότερο, πληθυσμιακής συρρίκνωσης του πάλαι ποτέ κεφαλοχωρίου της Γαλατινής.
Οι Γαλατινιώτες «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου» και απευθύνουν έκκληση προς όλους τους αρμοδίους για την κατασκευή του εν λόγω οδικού έργου «Γαλατινή-Σκήτη», καθόσον προβάλλει ως πρωτεύον και λίαν απαραίτητο, ώστε η περιοχή να βγει κατά τι από την απομόνωση, θέτουν δε ως επιβαλλόμενη άμεσα την ένταξη αυτής της οδικής διασύνδεσης Γαλατινής-Κοζάνης.
«Αν θέλουμε να σώσουμε τον τόπο μας» τονίζουν οι κάτοικοι της Γαλατινής, «αυτός ο δρόμος πρέπει να γίνει, ειδάλλως «θα βυθιστούμε στο λήθαργο της ιστορίας και θα ζούμε με τις παλιές καλές αναμνήσεις και μόνον»!
Κρατική πρόνοια επιζητούν οι κάτοικοι της Γαλατινής και εναγώνιες εκκλήσεις απευθύνουν προς όλες τις κατευθύνσεις, ώστε το χωριό τους, «η νύφη του Βοΐου», να ξαναζωντανέψει και να ζήσει την αίγλη του παρελθόντος και οι υπέροχοι άνθρωποί της να δικαιωθούν.
Δεν παραλείπουν οι κάτοικοι της Γαλατινής, να αναφερθούν και στην Φωτοβολταϊκή εταιρεία, που «θα ισοπεδώσει το χωριό…» και με στεντόρεια φωνή αναζητούν την ελπίδα!
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ αναφωνούν όλοι μαζί, για να ανακάμψει και να ζωντανέψει και πάλι το κεφαλοχώρι τους και αυτή η επένδυση της οδικής διασύνδεσης του χωριού τους με την Κοζάνη, είναι βέβαιο πως θα φέρει αισιοδοξία και θα «ανθίσουν» τα χαμόγελα ικανοποίησης στους κατοίκους της Γαλατινής…
Ο Πλαγιοκόπος – Φίλος και της Γαλατινής
