Από τη Γενοκτονία υπολογίζουμε ότι πέραν του 1.000.000 θύματα, Έλληνες, Ελληνίδες, παιδιά και βρέφη, προέκυψαν περί τα 100.000 ορφανά, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Γιώργος Ανδρεάδης. Από αυτά γύρω στις 30.000 υπολογίζεται ότι πήγαν στις ΗΠΑ, όπου το 90% περίπου δόθηκε σε άτεκνες οικογένειες. Περίπου 30.000 παιδιά υπολογίζεται ότι έμειναν στην Τουρκία όπου άλλα τα πήραν σε σπίτια μουσουλμάνων αλλά τα περισσότερα κλείστηκαν σε ορφανοτροφεία.Τα παιδιά αυτά της Γενοκτονίας που κλείστηκαν στα ορφανοτροφεία λέγεται ότι καταγράφηκαν τα μεν αγόρια με το όνομα Αδάμ και τα κορίτσια ως Εύα, ως απόγονοι Ελλήνων, τα οποία μεγάλωσαν με το ψεύδος. Είναι φρικτός ο συμβολισμός που χρησιμοποίησε ο δάσκαλος του Χίτλερ, ο Κεμάλ, καταστρέφοντας την ταυτότητα, την ελληνικότητα, δημιουργώντας ένα νέο γένος ανθρώπων χωρίς μνήμη, χωρίς ταυτότητα,χωρίς πατρίδα, χωρίς ρίζες, χωρίς τίποτα.
Τα υπόλοιπα 30.000- 40.000 ορφανά ήρθαν στην Ελλάδα, σε 6-7 ορφανοτροφεία στη Σύρο, στη Ζάκυνθο, στην Κεφαλλονιά,στην Κέρκυρα, όπου βομβαρδίστηκαν από ένα ακόμη μαθητή του Κεμάλ, τον Μουσολίνι, στο Ζάππειο αλλά και στη Μακρόνησο. Η Μακρόνησος δεν άνοιξε ως τόπος εξορίας αλλά ως καταφύγιο προσφύγων,Αρμενίων και Ελλήνων και ως ορφανοτροφείο Αρμενόπουλων και Ελληνόπουλων.
Η Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων και των Ελληνίδων είχε μία ακόμη αναγνώριση από τον Καναδά και συγκεκριμένα από την πόλη του Βανκούβερ. Ο αγώνας αναγνώρισης ο οποίος αφιερώνεται στα πάνω από 100.000 ορφανά που δημιούργησε το μαζικό έγκλημα, πέραν του 1.000.000 θυμάτων, συνεχίζεται από τους παρόντες και (θα) είναι νικηφόρος!
