Γεώργιος Μέγας: Ο Σιατιστινός που διέσωσε τον θησαυρό των ελληνικών παραμυθιών

Ο Γεώργιος Α. Μέγας, γιος Σιατιστινής οικογένειας, γεννήθηκε στην Ανατολική Ρωμυλία αλλά έμαθε τα πρώτα του γράμματα στη Σιάτιστα, όπου έθεσε τις βάσεις της μόρφωσής του (Θρακιώτης λοιπόν ή Σιατιστινός;). Υπήρξε ο σημαντικότερος συστηματικός μελετητής των ελληνικών παραμυθιών, και το έργο του υπήρξε καθοριστικό για τη διάσωση και την επιστημονική τους μελέτη. Συγκεκριμένα:

Συγκέντρωσε και κατέγραψε ελληνικά παραμύθια από όλη τη χώρα, τόσο δημοσιευμένα όσο και προφορικά, διασώζοντας υλικό που κινδύνευε να χαθεί.

Ταξινόμησε και κατηγοριοποίησε τα παραμύθια σύμφωνα με διεθνή συστήματα (όπως η ιστορικο-γεωγραφική μέθοδος), εντάσσοντάς τα στη διεθνή επιστημονική συζήτηση.

Σύγκρινε τις ελληνικές αφηγήσεις με ευρωπαϊκές και βαλκανικές, δείχνοντας τις σχέσεις, τις ομοιότητες και τις ιδιαιτερότητές τους.

Εξέδωσε τις συλλογές “Ελληνικά Παραμύθια” , έργα-σταθμούς που αποτέλεσαν βασική πηγή για ερευνητές, εκπαιδευτικούς και φοιτητές.

Καθιέρωσε την επιστημονική προσέγγιση του ελληνικού παραμυθιού, αντιμετωπίζοντάς το όχι ως παιδική ιστορία, αλλά ως πολιτισμικό τεκμήριο και φορέα λαϊκής μνήμης.

Με λίγα λόγια, ο Μέγας έθεσε τα θεμέλια της επιστημονικής μελέτης των ελληνικών παραμυθιών και χάρη στη δουλειά του μεγάλο μέρος της παραδοσιακής μας αφήγησης παραμένει σήμερα ζωντανό.

Ένας μελετητής που προστάτεψε και ανέδειξε έναν πολύτιμο θησαυρό της ελληνικής παράδοσης. Ο πρώτος λαογράφος που έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Αυτό τον πολύτιμό θυσαυρό έχουμε λοιπόν στα χέρια μας, ένα θησαυρό που λατρεύουν τα παιδιά.

Λάζαρος Κώτσικας