Γη και Ελευθερία : Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης
Ανακοίνωση του Κοινού των Κοζανιτών στο πλαίσιο της συμμετοχής μας στην κινητοποίηση συλλογικοτήτων της πόλης για ευαισθητοποίηση-ενημέρωση για το Παλαιστινιακό.
Ο διεθνισμός δεν είναι μεταφυσική έννοια, ούτε αφηρημένη ιδέα. Δεν εξαντλείται σε αφορισμούς και συνθήματα. Έχει υπόσταση υλική, όπως οι βάσεις του: η γεωγραφία, η ιστορία και το αναφαίρετο δικαίωμα των λαών και των πολιτισμών στην ίδια τους την ύπαρξη, δηλαδή την επιβίωση και την κοινωνική αναπαραγωγή. Από κει προκύπτει η έννοια της αυτοδιάθεσης που συνδέεται με την αξιοπρέπεια, την ανεξαρτησία, την αυτονομία. Ρεαλιστικές και με υλική υπόσταση οφείλουν να είναι και οι εκφράσεις που λαμβάνει. Η πρώτη και βασική είναι η αλληλεγγύη και αυτή δεν μπορεί παρά να είναι έμπρακτη, χειροπιαστή και εφαρμόσιμη.
Η αλληλεγγύη μας προς τον παλαιστινιακό λαό νομιμοποιείται από την ιστορία και το δίκαιο που αυτή γεννά, όχι των ισχυρών και των συμφερόντων τους. Είναι ζήτημα ιστορικής δικαιοσύνης. Αφορά τον αγώνα ενός λαού που -επί δεκαετίες- υπερασπίζεται τον τόπο, όπου ζει και ανα-παράγει την ύπαρξη και τα νοήματα του. Πέρα από αποπροσανατολισμούς, το Παλαιστινιακό είναι κατεξοχήν ζήτημα κατοχής κι εξόντωσης ενός λαού από ένα καθεστώς απαρτχάιντ. Η Παλαιστίνη ανήκει σ’ αυτούς που ζουν εκεί αιώνες κι όχι σ’ εκείνους που επικαλούνται προαιώνιες κοιτίδες, βασισμένοι στην ισχύ και τη βία. Οι πατρίδες κατοχυρώνονται μέσα απ την ιστορία κι όχι με ιδιοκτησιακές λογικές, σφαγές και εποικισμούς.
Το συνεχιζόμενο -για σχεδόν ογδόντα χρόνια- έγκλημα δημιουργεί μια έντονη ανθρωπιστική κρίση που αποκτά από μόνη της ιστορικό βάθος.
Η αλληλεγγύη προς τον λαό της Παλαιστίνης υπαγορεύεται επίσης από τη γεωγραφία. Απ’ αυτή δεν μπορούμε να ξεφύγουμε, όσο κι αν εθελοτυφλούμε ως προς άλλους παράγοντες. Οφείλουμε να υπερασπίσουμε την ειρήνη, την ελευθερία και την ανεξαρτησία των λαών της Ανατολικής Μεσογείου που φλέγεται διαρκώς, αποτελώντας ανοιχτή πληγή.
Κράτη χωροφύλακες και κράτη τρομοκράτες, καθεστώτα δεσμοφύλακες και βασανιστές βασίζουν την ύπαρξη τους στη βία και την επέκταση μέσω καταπάτησης και κατοχής εδαφών, εκτοπισμών και εποικισμών πληθυσμών, μέσα δηλαδή από στρατηγικές γενοκτονιών και εθνοκτονιών. Αυτό κάνει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη κι η Τουρκία στο Κουρδιστάν και την Κύπρο.
Για αυτό δεν μπορεί το τούρκικο κράτος να μιλά υπέρ της Παλαιστίνης. Για αυτό οφείλουν να το κάνουν οι Έλληνες πολίτες, που γνώρισαν τον κεμαλικό και ναζιστικό ρατσισμό, ως λαός της Αν. Μεσογείου, ως κοινωνία που (θέλει να) είναι δημοκρατική και προοδευτική, όχι στα λόγια, στην πράξη!
Κοινόν των Κοζανιτών
