ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ -ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ.
ΚΛΑΨΤΕ (Ν) ΑΝΘΡΩΠ’(ΟΙ)
Σην Τραπεζούνταν άψιμον
σην Κερασούνταν αίμαν
ο ουρανόν έκσ’εν διαβόλτς
η γη εξένκεν δράκους
ερώτεσαν τον πρόσφυγαν
ξένε μ’ απόθεν έρθες
κάτσον και πία έναν ρακίν
πε μας εκές ντ’ εγέντον
έρχουμαι ασ’ ανάθεμαν
κ’ ασό ποτάμ’ το αίμαν
ας έξετεν κι θ’ ακούτεν
τιδέν κι θα εν ψέμαν
τα εκκλησίας έκαιγαν
τα εικόνας εκαταπάτναν
ρωμαίον όθεν έλεπαν
επαίρναν το κιφάλν ατ
Έφτυναν τ’ άγια λείψανα
γαμάριζαν κοράσ(ι)α
γραιάδες και μικρά μωρά
εκρέμιζαν σα κάσ(ι)α
Έναν σκυλίν, δαβόλ’ σκυλίν
άγρ(ι)ον άμον θερίον
τιδέν κ’ εφέκεν όρθιον
ασε μόν το χωρίον
Το ορμάνια όλα εβόεσαν
ο Εύξεινον εμουγκρέθεν
οι καλοέρ’ εβάρκιξαν
ο Πόντον ετελέθεν
Κλάψτεν, κλάψτεν ανθρώπ’
δάκρ(ι)α εμέν κ’ επέμναν
τ’ εμά τα τρία παλικάρ(ι)α
άταφα άμον λέσ(ι)α έμναν
Πασχάλης Τσολάκης