Το αίμα μας πάγωσε όταν αντικρίσαμε εκείνο το οικείο γλυκό πρόσωπο που έδινε κάποτε ζωντάνια κ χρωμα στην ήσυχη γειτονιά μας…στη θέση ενός μακάβριου, σκοτεινού και ψυχρού κηδειοχαρτου.
Τη στιγμή εκείνη ένα ρίγος μας διαπέρασε σύγκορμα κ ένας κόμπος δυσχέραινε την ανάσα μας! Δεν είναι δυνατόν! Γιατί; Γιατί να συμβεί αυτό το τόσο άδικο και τραγικό γεγονός; Το πως δεν έχει καμία σημασία….Αυτό που πονάει είναι η απώλεια του και η σκέψη του ποσο υποφέρει η οικογένεια του αυτή τη στιγμή! Τα λόγια είναι πολύ φτωχά πραγματικά. Θα θέλαμε να σου πούμε ότι θα μας λείψεις κ ότι μας άφησες ένα μεγάλο παράπονο κ μια πικρή γεύση που χάθηκες τόσο απροσδόκητα….και τώρα εκεί που είσαι θα ξεχωρίζεις κ πάλι για την ομορφιά και την ευγένεια σου. Θα μας λείψεις Βαγγέλη….συμπάσχουμε και πονάμε κ εμείς στο βαρύ αυτό πένθος. Κουράγιο Αντώνη, Ντορις και Παναγιώτη….! Η οικογένεια της εφημερίδας «ΚΟΖΑΝΗ»
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
