Γιορτάστηκε (και) στο Βελβεντό, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, η μνήμη της ‘’Οσίας Μητρός ημών Θεοδώρας, βασιλίσσης Άρτης, της εκ Σερβίων Μακεδονίας’’ (Ακολουθίαι της Οσίας. Εν Αθήναις 1965) με Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων (11-3-2022) στους δύο Ι. Ενοριακούς Ναούς, Κοίμησης της Θεοτόκου και Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.
Στον Άγιο Διονύσιο εν Ολύμπω τελέσαμε στη μνήμη της:
α. Αφ’ Εσπέρας το Μέγα Απόδειπνο με Αρτοκλασία, την οποία έφεραν – ετοίμασαν οι Θεοδώρες. Με δική τους πρωτοβουλία αγιογραφήθηκε και τιμάται στον Ι. Ναό η εικόνα της Αγίας Θεοδώρας, φορητή και τοιχογραφία.
β. Ανήμερα της γιορτής (11-3-2022, πρωί) Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων. Έψαλαν οι ψάλτες Γιάννης Τζινίκος, Γιώργος Σεραφείμ.
Στην Προηγιασμένη προσθέσαμε και ύμνους από την Ακολουθία της Αγίας:
α. Μετά το ‘’Κύριε εκέκραξα’’ στα Στιχηρά του Τριωδίου, 4 Στιχηρά Προσόμοια της Αγίας: ‘’Έλαμψεν ως ήλιος, το ιερόν σου μνημόσυνον, Θεοδώρα αείμνηστε’’ (Ήχος δ’. Έδωκας σημείωσιν) μαζί και το Δοξαστικό της Αγίας ‘’Την Βασιλίδων καλονήν, μοναστριών το κλέος’’.
β. Αντί Κοινωνικού, τον Παρακλητικό Κανόνα της Αγίας, καθώς και το Μεγαλυνάριο ‘’Βασίλισσαν άπαντες την σεπτήν, και Οσίων άμα, την περίσεμνον καλλονήν, το μυρίπνουν άνθος, και κρίνον των Σερβίων, την θείαν Θεοδώραν, ύμνοις τιμήσωμεν’’
γ. Πριν από την Απόλυση, το Απολυτίκιον της Αγίας ‘’Βασιλείου αξίας παριδούσα την εύκλειαν’’ (Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης).
Είναι τιμή για όλους (κυρίως τους παροικούντες την παραλίμνια ζώνη Αλιάκμονα-Πολυφύτου) η παρουσία, διά της τοπικής μας Εκκλησίας, της Οσίας Θεοδώρας ανάμεσά μας. Επικαλούμαστε τον θείο φωτισμό για την υγεία των ψυχών και των σωμάτων μας με τις πρεσβείες της.
‘’Φως Χριστού, φαίνει (=φωτίζει, φέγγει) πάσι (=σε όλους)’’ (Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων) δι’ ευχών και της Οσίας Θεοδώρας (1210-1280 μ.Χ.) πάντα, και σήμερα πιο πολύ στην πληγωμένη, από την καταδικαστέα εισβολή του ρωσικού στρατού, Ουκρανία. Ερώτημα: Πού είναι η Αυτοκέφαλη-Πατριαρχική Εκκλησία της Ρωσίας; Μπορεί να μπει στην ίδια θεολογική στάθμη επιτιθέμενος και αμυνόμενος; Η απάντηση εμού του ελαχίστου του ι. Κλήρου είναι, όχι. Το άριστο είναι η ειρήνη, να μη χρειάζεται πόλεμος. Αλλά όταν προκύπτει, η δικαίωση του πολέμου βρίσκεται μόνο στην άμυνα. Ποτέ στην επίθεση – εισβολή – κατοχή.
ΥΓ: Ευχές που δίνουμε τη Μεγάλη Σαρακοστή: Καλή μετάνοια. Συγχωρεμένα. Καλή Σαρακοστή.
