H ινδική καταγωγή του βουδισμού

Ο Βούδας από Ινδός ασκητής έγινε τελικά  ιδρυτής μιας καινούργιας θρησκείας, του Βουδισμού που αποσχίστηκε απ΄τον ινδουισμό κατά τον 5ο π.Χ αιώνα, δίνοντας βαρύτητα και σημασία αποκλειστικά σε ζητήματα ηθικής, αν και δύο αιώνες αργότερα, το φάσμα των ενδιαφερόντων του έγινε ευρύτερο.
Έκτοτε οι Ινδουιστές αποκήρυξαν το βουδισμό και θεωρούσαν τη διάδοσή του, ως απόδειξη του εκφυλισμού της ανθρωπότητας.
O βουδισμός, όμως, στην ουσία αποτελεί νέα ερμηνεία παρά αποκήρυξη της κοινής ινδικής παράδοσης. Δεν αναμίχθηκε με τα ινδικά ήθη και έθιμα και επέτρεπε στους οπαδούς του να πλησιάζουν τις ινδικές ή τις τοπικές υπερβατικές δυνάμεις για τις άμεσες ανάγκες τους. Η κριτική των ινδουιστών προήλθε κυρίως από τους βραχμάνους φιλόσοφους, οι οποίοι αντιτάχθηκαν στους οπαδούς του βουδισμού, επειδή θεώρησαν ότι παράλληλα με την απόρριψη των Βεδών απέρριπταν την εγκυρότητα του δόγματος περί της ψυχής άτμαν, αλλά και τους ίδιους τους βραχμάνους.
Τους κατηγορούσαν δε ότι δέχονταν στη μοναστική ζωή πρόσωπα οποιασδήποτε ηλικίας και γενιάς. Σήμερα, όμως, η κατάσταση σχεδόν έχει εξομαλυνθεί και δεν υπάρχει εκείνη η παλιά αντιπαλότητα. Η έναρξη των βουδιστικών σπουδών στη Δύση και τα αρχαιολογικά ευρήματα σε συνδυασμό με τις αναστηλώσεις στα τέλη του 19ου αιώνα οδήγησαν τους Ινδούς στο να συνειδητοποιήσουν περισσότερο την ινδική καταγωγή του βουδισμού. Η Δημοκρατία της Ινδίας υιοθέτησε την πρωτεύουσα του βουδιστή αυτοκράτορα Ασόκα και το μέρος όπου δίδαξε για πρώτη φορά ο Βούδας έγινε το εθνικό της έμβλημα. Και το αποκορύφωμα ήρθε με τις ενθουσιώδεις γιορτές του 1956 με την ευκαιρία του Ιωβηλαίου του Βούδα. Τα τελευταία δε χρόνια όλο και περισσότερο αυξάνονται οι Ινδοί βουδιστές, εξαιτίας του προσηλυτισμού ατόμων χαμηλότερης κοινωνικής προέλευσης, τα οποία μετά τον προσηλυτισμό τους δεν αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες που είχαν λόγω καταγωγής.

Ηλίας  Κ  Μάρκου
iliaskmarkou@yahoo.gr