Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΙΑΤΡΟ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ, ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. Δημήτριος Β. Εμμανουήλ.

“Εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν” (Πράξη. 17,28)
Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στον πρόλογο του βιβλίου με τίτλο “ΠΟΙΚΙΛΑ” (1986) σημειώνει: “ΔΥΣΚΟΛΟΝ είναι το έργον του ιεροκήρυκος, πάντοτε μεν, ιδιαιτέρως δε εις τον αιώνα μας, αιώνα φοβεράς απιστίας και αποστασίας”.
Στο εν λόγω βιβλίο, που περιέχονται ποικίλα σύντομα κηρύγματα, ο π. Αυγουστίνος αναφέρεται στο φοβερότερο απ’ όλα τα αμαρτήματα, στην βλασφημία του ονόματος του Θεού, “του Θεού ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν, υλικό και πνευματικό”(1).

Η παρακάτω πρόταση, τα παρακάτω φωτισμένα λόγια του π. Αυγουστίνου περί του προφίλ του βλάσφημου και περί της θείας Πρόνοιας αποτελούν τείχος πνευματικό και όπλο κατάλληλο εναντίον εκείνων που υποστηρίζουν τα περί της μολύνσεως των χριστιανών που συνωστίζονται σε καιρό πανδημίας εντός των ιερών ναών κυρίως κατά την τέλεση της θείας Λειτουργίας.
Ο πατήρ με όσα αναφέρει αποδεικνύει ότι η υπόθεση του κορονοϊού είναι μια ακόμη υπόθεση ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ.
Ιδού τι λέγει ο Ιεράρχης: “Η βλασφημία είναι δείγμα χυδαίας ψυχής. Είναι εκδήλωση αχαριστίας προς τον Θεό, ο οποίος είναι ο μέγας ευεργέτης μας, που μέρα και νύχτα ευεργετεί τον άνθρωπο. Ο Θεός, ένα λεπτό της ώρας να παύση να ενδιαφέρεται και να προνοή για τον άνθρωπο, όλο το σύμπαν θα διαλυθή και ο άνθρωπος θα εξαφανισθή. Και όπως το ψάρι ζη και κινείται μέσα στον ωκεανό, έτσι και ο άνθρωπος ζη και κινείται μέσα στο πέλαγος της αγάπης και του ελέους του Θεού. Αυτό κήρυξε ο απόστολος Παύλος στον Άρειο πάγο’ “Εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν” (Πράξη. 17,28)”.

Αποδείξαμε αγαπητοί ότι: “η βλασφημία είναι εκδήλωσις αχαριστίας προς τον Θεό” (1). Και αυτό που μένει είναι να εξετάσουμε με την καρδιά μας αν τα όσα ακούγονται και γράφονται (και τελικά νομοθετούνται) από ορθόδοξους χριστιανούς, είτε πολιτικούς είτε εκκλησιαστικούς, αν είναι δηλώσεις και πράξεις ευχαριστίας ή αχαριστίας προς τον Θεό!

Ας αναλογιστούμε:
Τις δηλώσεις ιατρών και πολιτικών,
Υπέρ της παύσης της θείας Λειτουργίας,
Υπέρ της απολύμανσης των ιερών ναών,
Υπέρ της μετάδοσης του ιού μέσω των μεταλλικών αντικειμένων, δηλαδή της αγίας Λαβίδας και του αγίου Ποτηρίου,
Υπέρ της παύσης του ασπασμού των ιερών εικόνων, του Τιμίου Σταυρού και της χειρός του ιερέως,
Ακόμη, τον περιορισμό και ορισμό συγκεκριμένου αριθμού πιστών που θα μετέχουν στις ιερές ακολουθίες και τα Μυστήρια.
Αλλά και τη δήλωση πρώην υπουργού για την υιοθέτηση της πρότασης του Μπιλ Γκέιτς.

Επιπλέον ας αναλογιστούμε,
Ανάλογα λόγια και νομοθετικές διατάξεις της διοικούσης Εκκλησίας μας μέχρι σήμερα, χάρη της δημόσιας (σωματικής) υγείας, της ασφάλειας δηλαδή τόσο των πιστών που προσέρχονται στους ιερούς ναούς όσο και όλων των πολιτών,
Και, ότι με τα συνοδικά μέτρα που πήραν επιβεβαιώνεται η θεωρία της διασποράς του κορονοϊού στους πολίτες από τους πιστούς! που επιμένουν να συνωστίζονται εντός των ιερών ναών.
Τέλος ας αναλογιστούμε τα περί της “πρώτης φιάλης”, δηλαδή της πρώτης πληγής που εξαπολύει ο Θεός εναντίον ολοκλήρου του αμαρτωλού κόσμου:
Ότι: “Οι τιμωρίες αυτές εκδηλώνονται με σκοπό παιδαγωγικό… Ο Κύριος επιτρέπει τις μεγάλες και φοβερές δοκιμασίες, για να δείξουν οι πιστοί την φλογερή πίστη τους και να ανανήψουν οι αμαρτωλοί και ασεβείς“(2),
Ότι: “Από το χύσιμο της φιάλης στην γη… Εκδηλώθηκε πληγή κακή και πονηρή με πόνους. Φανερώθηκε δηλ. πληγή οδυνηρή. Αρρώστια λοιμώδης, βασανιστική”.

Φτάσαμε στο τέλος του προβληματισμού μας περί της αχαριστίας κυρίως των ορθοδόξων Επισκόπων και αυτό που μένει είναι να εξετάσουμε τον επίλογο του κηρύγματος του π. Αυγουστίνου. Μας ομιλεί για την ευθύνη όσων ακούνε το βλάσφημο ή αχάριστο λόγο του επισκόπου και σιωπούν. Τολμούμε να πούμε πως τα παρακάτω λόγια του σοφού και αγίου ιεράρχη μας, συνθέτουν έναν ακόμη αγωνιστικό ύμνο, ένα ύμνο υπέρ της αποτείχισης των πιστών από αχάριστους επισκόπους.
Ιδού: “Υπεύθυνος για τις βλασφημίες είνε ο βλάσφημος. Αλλά μόνο αυτός είναι υπεύθυνος; Όχι. Ευθύνη έχουν και όσοι ακούνε το βλάσφημο και μένουν αδιάφοροι, μερικοί δε και γελούν και ευχαριστιούνται. Ο χριστιανός που πιστεύει και αγαπάει το Θεό δεν μπορεί να μένη αδιάφορος… Ο άγιος Κοσμάς έλεγε, ότι αν υβρίση κανείς τον πατέρα του ή τη μητέρα του τον συγχωρεί, αλλ’ αν υβρίση τον Θεό δεν έχει μάτια να τον δη”. Και καταλήγει: “αν ακούσετε βλάσφημο, πρέπει να διαμαρτυρηθείτε και, αν παραστή ανάγκη, να διακόψετε κάθε σχέση με τέτοιον άνθρωπο“.