Η «απειλή» του εμβολιασμού. Πάσχος Μανδραβέλης

Ηταν συμπαθής όσο και ακατανόητος ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Πυροσβεστικό Σώμα Δημήτρης Σταθόπουλος. Χαρακτήρισε λανθασμένη τη διατύπωση της απόφασης και προειδοποίησε ότι μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Πρόσθεσε ότι ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για ολόκληρο τον δημόσιο τομέα. «Μας ενοχλεί η απειλή, είναι απορημένοι οι συνάδελφοι γιατί δημιουργήθηκε ένα θέμα που δεν υπάρχει. Κανένας δεν αρνήθηκε να εμβολιαστεί» (ΣΚΑΪ 19.5.2021).

Η αλήθεια είναι ότι ένα μεγάλο μέρος όσων δεν εμβολιάστηκαν (35%-40% όσων είχαν τη δυνατότητα) δεν είναι αρνητές. Περισσότερο λειτούργησε το ρωμαίικο «έλα μωρέ, τώρα! Σε μένα θα τύχει;» και το ακόμη πιο ελληνικό «άσ’ το γι’ αργότερα!». Στην Πυροσβεστική τα σημάδια δείχνουν πιο ανησυχητικά. Οπως διαβάζουμε, «πυροσβέστες στο Βόρειο Αιγαίο φέρονται προβληματισμένοι για τον εμβολιασμό. Σύμφωνα με πληροφορίες του ethnos.gr, τουλάχιστον 20 πυροσβέστες από τους συνολικά 200 που διαθέτει το νησί της Λέσβου δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν και θα έχουν συνάντηση με δικηγόρο του νησιού προκειμένου να καθορίσουν τα επόμενα βήματά τους σε νομικό επίπεδο» (19.5.2021). Ποσοστό 10% αρνητών (οι οποίοι βεβαίως και έχουν κάθε δικαίωμα να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη) δεν είναι μικρό και δεν ξέρουμε αν αντιστοιχεί για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, όπως είπε ο πρόεδρος των πυροσβεστών.

Αλλά γιατί να νιώθουν ότι απειλούνται από την απόφαση οι άνδρες της ΕΜΑΚ; Ουδείς είπε ότι αν δεν εμβολιαστούν θα τους πάρουν το κεφάλι, ούτε καν ότι θα απολυθούν. Απλώς θα πάνε αλλού, εκεί όπου δεν απαιτείται επαφή με τους πολίτες και δεν θα συνδράμουν σε άλλες χώρες, οι οποίες θέλουν να προφυλάξουν τους πολίτες τους από εισαγόμενο κορωνοϊό. Η διαταγή του αρχηγείου της Πυροσβεστικής είναι σαφής: Θα μεταταχθούν· είτε υπάρχουν θέσεις εργασίας είτε όχι είτε οι μεταταχθέντες θα έχουν να κάνουν κάποια δουλειά είτε θα κάθονται. Ποια ακριβώς μπορεί να είναι η αίσθηση απειλής, όταν μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει;

Με αφορμή αυτή την πανδημία έχει ξεκινήσει μια συζήτηση περί δικαιωμάτων που δεν γίνονταν για προηγούμενες ασθένειες. Οπως είπε στο kathimerini.gr ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, η υποχρεωτικότητα δεν είναι κάτι καινούργιο. «Οι εργαζόμενοι στις κουζίνες των εστιατορίων εδώ και χρόνια έχουν την υποχρέωση να είναι εμβολιασμένοι για την ηπατίτιδα και τα παιδιά στα σχολεία εδώ και χρόνια είναι υποχρεωμένα να είναι εμβολιασμένα για όλες τις παιδικές ασθένειες» (20.5.2021). Οφείλεται στον δικαιωματισμό τού να έχουμε να λέμε; Είναι νίκη του αντιεμβολιαστικού κινήματος που έβαλε στον δημόσιο διάλογο τα αυτονόητα; Ή μήπως επειδή σε αυτή την πανδημία ο εμβολιασμός αφορά πρωτίστως τους δημοσίους υπαλλήλους;