Η διακράτηση των ποσοστών του κυβερνώντος κόμματος στη Δυτική Μακεδονία σε σχέση με το 2019 δε σημαίνει ότι η κατάσταση είναι ρόδινη για την περιοχή. Χαρίσιου Γκοβεδάρου

Η διακράτηση των ποσοστών του κυβερνώντος κόμματος στη Δυτική Μακεδονία σε σχέση με το 2019 -ας είμαστε ρεαλιστές- δε σημαίνει ότι η κατάσταση είναι ρόδινη για την περιοχή.
Οι χαμένες θέσεις εργασίας, η μείωση του εισοδήματος, η συρρίκνωση του πληθυσμού, το brain drain, είναι εδώ.
Τα παρακάτω “έπαιξαν” σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των μεγάλων ποσοστών στην περιοχή:
-Η μη εναλλακτική πρόταση της αντιπολίτευσης για τη μεταλιγνιτική περίοδο (προτάσεις του τύπου “Επανακρατικοποίηση της Δ.Ε.Η.” δε μπορούν να αξιολογηθούν από την πλειοψηφία των πολιτών ως σοβαρές)
-Στην περιοχή που συνορεύει με τα Σκόπια, φαίνεται ότι είναι ακόμη νωπή η συμφωνία των Πρεσπών το 2018 και το περιεχόμενό της.
Η εμπιστοσύνη όμως των πολιτών, δίνει την ευκαιρία για την αντιστροφή της δύσκολης κατάστασης της περιοχής την επόμενη τετραετία.
Μονόδρομος για να επιτευχθεί η αντιστροφή, είναι η προσέλκυση πραγματικών ΕΠΕΝΔΎΣΕΩΝ με άμεσο εργασιακό αποτύπωμα και μέσω επαρκών υποδομών και παροχής σοβαρών κινήτρων στους επενδυτές (παραχώρηση γης, επαρκές και σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο, εκσυγχρονισμός αεροδρομίων, ολοκλήρωσή οδικών αρτηριών, ενεργειακή αυτονομία επιχειρήσεων και κτιριακών εγκαταστάσεων κλπ).
Εκεί είναι το στοίχημα και το σημείο καμπής για την αντιστροφή…