Η δύναμη μιας μεγάλης τέχνης (Νούλα Σαλακίδου)
Ίσως πιο επιτακτική από ποτέ σήμερα η ανάγκη να πλάσει ο νους έναν κόσμο, στον οποίο να χωρά και να ικανοποιεί πόθους και επιθυμίες, σκέψεις απόκρυφες, ανησυχίες, συναισθήματα χωρίς περικοπές, εκπτώσεις και αστερίσκους…και όλα όσα η αμείλικτη πραγματικότητα του απαγορεύει. Έναν κόσμο τόσο μικρό και στεγανά κλειστό, που κανένας αδυσώπητος εξωγενής παράγοντας να μπορεί να παραβιάζει τα όριά του, και να εισβάλει βίαια μα και τόσο μεγάλο ταυτόχρονα, ώστε να μπορεί να αγκαλιάζει και να φιλοξενεί την ψυχή.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα θεάτρου, θα πρέπει να εξάρει κανείς τη μαγική δύναμη της συγκεκριμένης τέχνης που, μεταξύ άλλων και αυτή, δίνει τη δυνατότητα στον κοινωνό και αποδέκτη της να δημιουργήσει τον μικρόκοσμό του, να μεταφερθεί στο περιβάλλον του και να βιώσει συναισθήματα που του στερεί η σκληρή πραγματικότητα. Η ελευθεριάζουσα και ανυπότακτη σε περιορισμούς έκφραση του συναισθήματος, που προσφέρει η τέχνη του θεάτρου, λειτουργεί ίσως ως αντίβαρο στην καθημερινή, υπαγορευμένη από υποχρεώσεις, ζωή του σύγχρονου ανθρώπου, ώστε εκεί να έγκειται τελικά και η σπουδαιότητά του. Στο γεγονός δηλαδή ότι αυτή παίζει έναν ρόλο ψυχοθεραπευτικό, ενίοτε και ψυχαναλυτικό, δίνοντας στον θεατή διεξόδους και ανοίγοντας μονοπάτια διαφυγής και εκτόνωσης. Το ταξίδι και η μεταφορά σε αυτόν τον κόσμο είναι σίγουρα αναγκαία για τον καθένα, αρκεί να καταφέρει να βιώσει την εμπειρία αυτή! Ευχαριστούμε ειλικρινά το θέατρο και τους ανθρώπους του που υπάρχουν στη ζωή μας και μας δίνουν απλόχερα τη δυνατότητα να νιώθουμε, τη δυνατότητα του αισθησιακού αντικρίσματος του κόσμου αυτού!
ΝΟΥΛΑ ΣΑΛΑΚΙΔΟΥ
