Εκατοντάδες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσδοκούσαν μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Μπορεί να ήταν και χιλιάδες οι ψηφοφόροι που να είπαν, «μα αυτούς βρήκε; Ρε, κάνε εμένα βουλευτή Επικρατείας για μια μέρα και θα δεις…».
Το «πλούσιο» ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ (σε αντίστιξη με τη «φτώχεια της Ν.Δ.», όπως είπε ο κ. Αλέξης Τσίπρας) είχε εξ ανάγκης έναν περιορισμό. Οι θέσεις που προβλέπονται είναι δεκαπέντε και αυτοί που θα εκλεγούν είναι ακόμη λιγότεροι. Ουδείς θεωρεί «παράλογο και ανήθικο» το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του έκαναν μια αξιολόγηση των υποψηφίων και ενέταξαν λίγους και δη με σειρά, που εξασφαλίζει ότι κάποιοι θα κοπούν.
Γιατί, λοιπόν, είναι «παράλογο κι ανήθικο [να] κόβουν 20.000 παιδιά από την τριτοβάθμια εκπαίδευση», όπως είπε τις προάλλες ο κ. Τσίπρας, και δεν είναι «παράλογο κι ανήθικο» να κόβει ο ίδιος εκατοντάδες από τα ψηφοδέλτια; Σύμφωνοι: στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για παιδιά και στη δεύτερη για κάποιους μαντράχαλους, αλλά δεν έχουν όλοι δικαίωμα στο όνειρο; Πώς και δεν σκέφτηκε κάποιο κόμμα να τυπώσει αφίσες του στιλ, «θες από φέτος να γίνεις βουλευτής; Στις 21 Μαΐου ψηφίζουμε το κόμμα της Αμεσης Συμμαχίας». Μπορεί να γίνει, αν το κόμμα υποσχεθεί ότι όλοι θα γίνουν βουλευτές για μια μέρα. Τι θα κάνουν αυτοί; Ο,τι και οι φοιτητές που περνούν με 2 στα ΑΕΙ. Τίποτα…
Ακούγονται παράλογα όλα τα παραπάνω, αλλά το αληθώς παράλογο είναι ότι η κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) που υπόσχεται ο κ. Τσίπρας ακούγεται λογική. Βεβαίως, για να πούμε και του ΣΥΡΙΖΑ το δίκιο, δεν φταίει μόνον αυτός. Χρόνια τώρα και όλες οι κυβερνήσεις έκαναν τις θέσεις των ΑΕΙ ακορντεόν, αναλόγως των εκλογικών στοχεύσεων που βάφτισαν «κοινωνικές ανάγκες». Στη συνείδηση του Ελληνα οι θέσεις στα ΑΕΙ, σε αντίθεση με τα ψηφοδέλτια, αφενός είναι απεριόριστες (και απλώς ορίζονται κατά τα χούγια της κάθε κυβέρνησης) και αφετέρου δεν έχουν κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Μπαίνεις, χαζολογάς καμιά δεκαριά χρόνια, παίρνεις το χαρτί και φεύγεις. Ενα ακόμη «κεκτημένο» της Προόδου είναι το αέναο των πανεπιστημιακών σπουδών.
Πρέπει να αλλάξουν πολλά για να μετασχηματιστεί η αντίληψη που έχει η πλειονότητα ημών για την Ανώτατη Εκπαίδευση, έτσι ώστε η πρόταση για κατάργηση της ΕΒΕ να ακούγεται εξίσου παράλογη με την κατάργηση του αριθμού υποψηφίων βουλευτών Επικρατείας. Μπορούμε όμως να ξεκινήσουμε δίνοντας στα ΑΕΙ την ελευθερία να επιλέξουν τον αριθμό των εισακτέων και την ΕΒΕ όλων των μαθημάτων. Ετσι, αν μη τι άλλο, θα γλιτώσουμε την ανόητη κουβέντα περί κατάργησης ή μη της Ελάχιστης Βάσης.
