Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος
* Ένα μάθημα Πολιτικής Αγωγής και Πολιτικής Φιλοσοφίας
“Έστι γαρ αρμονία πολυμιγέων ένωσις και δίχα φρονεόντων συμφρόνησις” (Πυθαγόρας).
Ο Πυθαγόρας διατυπώνοντας τις βασικές αρχές της μουσικής αρμονίας και όχι μόνον (συμπαντικός νόμος) επισημαίνει το ρόλο των εναντιοτήτων και των αντιθέσεων που δομούν ολόκληρο τον κόσμο. Η αρμονία, δηλαδή, είναι το αποτέλεσμα εκείνων που “φρονούν” τα ενάντια και τα αντίθετα (Οι “πολυμιγείς”-πολυσύνθετοι, πολυποίκιλοι και οι τα “δίχα φρονέοντες”).
Ωστόσο δεν παράγεται αρμονία όταν τα αντίθετα και τα ενάντια δεν οδηγούν σε μία “ένωση”- ενότητα και “συμφρόνηση”- ομοφωνία, όπως δεν “παράγεται αρμονία όταν όλοι τραγουδούν την ίδια νότα”.
Σε παράλληλη πορεία κινείται και ο νόμος της “Εναντιοδρομίας” του Ηράκλειτου που θεωρούσε πως η κίνηση-αλλαγή και η αρμονία του κόσμου είναι προϊόν της πάλης-σύγκρουσης των αντιθέτων.
Συνέχεια ΕΔΩ
