Κάθε γενιά που έρχεται τα βρίσκει όλα αλλιώς
αυτά που ισχύουν στη ζωή και κάνει … ο παλιός.
Γι αυτό και επανάσταση η νεολαία κάνει,
πρότυπα νέα, ιδανικά και νέους στόχους βάνει.
Κάποτε, παλαιότερα, το ντύσιμο ήταν άλλο,
κι ήτανε διαφορετικό στον Έλληνα ή στο Γάλλο.
Άλλα φορούσε ο Λευκός και άλλα ο Κινέζος,
αλλιώτικα ο Αφρικανός και άλλα ο Λονδρέζος.
Σήμερα εξομοιώθηκαν οι νέοι απανταχού
στο ντύσιμο, στο φέρσιμο, στη σκέψη και στο νου.
Πρωτύτερα ήταν ντροπή να ντύνεις με κουρέλια
νέους ή νέες νουνεχείς κι αυτά τα … παιδαρέλια.
Αλλά, αλλάξανε οι καιροί, τώρα ισχύουν άλλα,
τα παντελόνια έχουν πια σχισίματα μεγάλα.
Και είναι εκτός εποχής όσοι δεν τα φορούν.
Άρα, δεν συγχρονίζονται ή μήπως δεν μπορούν;
Και κάτι άλλο που παλιά έβλεπες στις αρκούδες,
κρίκο στη μύτη έχουν πια όλες οι κοπελούδες,
Και στίγματα, ή τατουάζ σημάδια καταδίκων
στα σώματα υπάρχουνε δικαίων και … αδίκων.
Όλα δε τα φορέματα των νέων γυναικών,
άλλαξαν στυλ και τα παλιά γίνανε παρελθόν.
Για να ‘ναι πιο ελκυστικά, για να ‘ναι πάντα «ιν»
έπαψαν να ‘χουνε γραμμή, φτάσανε στο … αμήν.
Δεν άφησαν τίποτα κρυφό, τίποτα στην ουσία,
για να δουλέψει των αντρών η όποια φαντασία.
Κι αποκαλύψεις γίνονται και πάντα εσκεμμένα,
για όλους χάρμα οφθαλμών κι όχι μόνον για … ένα.
Αθ. Παπατριανταφύλλου
