40
Η εξαιρετική επιλογή των ποιημάτων που απαγγέλθηκαν από τα παιδιά των Σχολείων της Αιανής στην εκδήλωση μνήμης για τον Δάσκαλο Κωνσταντίνο Σιαμπανόπουλο.
Στην εκδήλωση μνήμης που διοργάνωσε το Κοινοτικό Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Αιανής την Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2025 στην πλατεία της Αιανής, με την συμπλήρωση είκοσι χρόνων από τον θάνατο του αείμνηστου Δασκάλου Κωνσταντίνου Σιαμπανόπουλου (1923-2005) , μεταξύ άλλων, μια από τις πιο ευχάριστες και συγκινητικές στιγμές ήταν όταν απαγγέλθηκαν τα ποιήματα. Δυο από παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Αιανής , δυο από παιδιά του Γυμνασίου Σχολείου Αιανής. Τα επιλεγμένα ποιήματα ήταν εξαιρετικά. Απαγγέλθηκαν ακόμα και δυο ποιήματα από γιαγιάδες της Αιανής, που υπήρξαν μαθήτριες του Δασκάλου. Σε όλες τις περιπτώσεις τα χειροκροτήματα ήταν θερμά.
Όσον αφορά στα ποιήματα των παιδιών των σχολείων:
1.Το πρώτο ποίημα « Στον Δάσκαλο» του Κωστή Παλαμά( 13/01/1859- 27/02/1943) απάγγειλε ο μαθητής του Δ.Σ. Θεόδωρος Μεντελής του Χαρισίου και της Δήμητρας.
“Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου! Χτισ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ’ το κορμί σου μένει, Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη. Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά. Τι κι’ αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει; Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν ‘Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!
2.Το δεύτερο ποίημα είναι του Βασίλη Σώμπουλου και το απάγγειλε η μαθήτρια του Δ.Σ Βασιλική Ζηκούλη του Γεωργίου.
«Δάσκαλε που με δίδαξες άξιος να σαι πάντα καλά να σ΄ έχει ο Θεός δίπλα σε μία πάντα να ευφραίνεται η καρδούλα σου με μουσική αγγέλων Χρόνια που σου ΄χει ο Θεός στο προσεχές το μέλλον.
Στα χρόνια εκειά τα δύσκολα χάραξες τη γραμμή σου για μας τα χωριατόπουλα έδωσες την ψυχή σου κουράστηκες, εμόχθησες ψηλά με τον παλμό σου όμως τα κατάφερες εδόξασες το χωριό σου.
Τιμή και δόξα δάσκαλε ψηλά το όνομά σου Τα χρόνια κι αν επέρασαν το λέει η καρδιά σου Στην εκκλησιά σαν δεξιός μαζί με τους αγγέλους αγάλλεται η ψυχούλα μας ωσάν του Θείου βρέφους.»
3.Το τρίτο ποίημα «Τα σκολειά χτίστε» είναι του Κωστή Παλαμά και το απάγγειλε η μαθήτρια του Γ.Σ. Αλεξάνδρα Μανδραβέλη του Δημητρίου και της Αναστασίας.
«Με τη φλόγα που ψένει και που πλάθει, με της καρδιάς τη φλόγα, με του Λόγου τη δύναμη, ξεσκέπαστα, καθάρια, και με τα χέρια, και με τα μαχαίρια, τον τόπο πάρτε.
Κάτου σημάδια που έμπηξε το Ψέμα! Τα ταξίματα φέρτε στης Αλήθειας της ιερής το βωμό και τα σφαχτάρια. Στον τόπο απάνου όχι πολέμων κάστρα τα σκολειά χτίστε!
Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα, γερά θεμελιωμένα, από της χώρας ακάθαρτης, πολύβοης , αρρωστιάρας μακριά μακριά τ’ ανήλιαγα σοκάκια, τα σκολειά χτίστε!
Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων περίσσια ανοίχτε, να ’ρχεται ο κυρ Ήλιος, διαφεντευτής, να χύνεται, να φεύγει, ονειρεμένο πίσω του αργοσέρνοντας το φεγγάρι.
Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια με τους κελαηδισμούς και με τους μόσκους κι ο δάσκαλος, ποιητής και τα βιβλία να είναι σαν κρίνα.
Του τραγουδιού τη γλώσσα αντιλαλώντας, και τα βιβλία σαν τα τραγούδια να είναι! Στη γη της ομορφιάς, αρματωμένη την Επιστήμη, η Ομορφιά, χαρά της! αρχή σοφίας!
Τα σκολειά χτίστε, υψώστε τα πλατάνια για το δροσό στης ρεματιάς τη χάρη, για τον καρπό σπάρτε τα αμπέλια, ας είναι τ’ αγαθά τους αγνά κρασιά, και ας είναι γούρμα σταφύλια,
λογής, κεχριμπαρένια, άλικα, μαύρα.
Όπου απλωσιά, όπου ψήλωμα, όπου υγεία, στα πέλαα ν’ αγναντεύουν τα καράβια και τους αϊτούς να λαχταράν και τ’ άστρα στα ουράνια πλάτια.
Και βαθιούς τράφους γύρω γύρω σκάφτε και πύργους πολεμόχαρους υψώστε και βαρδιατόρους βάλτε να κρατάνε μακριά μακριά τον ψεύτη και τον πλάνο της Ρωμιοσύνης.
Ξόβεργα και καρφιά κρατά και πάει και πιάνει και καρφώνει και σκοτώνει· του φτερωτού πιο απ’ όλα κυνηγάρης, αρχίζοντας από τις πεταλούδες, φτάνει στη Σκέψη.»
4.Το τέταρτο «Παιδί το περιβόλι μου» είναι απόσπασμα από το ποίημα «Πατέρες » του Κωστή Παλαμά και το απάγγειλε η μαθήτρια του Γ.Σ. Βασιλική Βαβλιάρα του Αλεξάνδρου και της Αργυρής.
«Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις, όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις. Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτυνε τη γη του, κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις, και να του φέρνεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας, κι αν αγαπάς τ’ ανθρωπινά κι όσα άρρωστα δεν είναι, ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν, και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα. Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής.
Κι αν είναι κι έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφ’ το, και χτίσε κάστρο απάνου του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούρια γέννα π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νά ’ρθει, κι όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων. Φτάνει μια ιδέα να σ’ το πει, μια ιδέα να σ’ το προστάξει, κορόνα ιδέα, ιδέα σπαθί, που θα είν’ απάνου απ’ όλα.»
Συγχαρητήρια στα παιδιά για τις απαγγελίες τους , αλλά και στους δασκάλους και καθηγητές για τις εξαιρετικές επιλογές τους. Και οπωσδήποτε ένα μεγάλο ευχαριστώ για την συνεισφορά των σχολείων τους στους Διευθυντές του Δημοτικού κ.. Στέφανο Γιαννακόπουλο και του Γυμνάσιου κ. Βαγγέλη Αποστολίδη, όπως και στους δυο καθηγητές του Γυμνασίου Γιώργο Φτάκα και Χρήστο Γυλτίδη .
Ακόμα να συγχαρούμε και τα παιδιά που συμμετείχαν και ειδικά σε αυτά που κατέθεσαν στεφάνια στην προτομή του αείμνηστου Δασκάλου εκ μέρους των σχολείων τους : Αθανάσιο Λιάκο του Ευθυμίου για το Γυμνάσιο και Ιωάννη Κύρινα του Κωνσταντίνου για το Δημοτικό.
Αποτιμώντας την εκδήλωση μνήμης για τον αείμνηστο Δάσκαλο, θεωρώ πως το μεγαλύτερο κέρδος και χαρά ήταν η παρουσία των παιδιών των σχολείων , το καθένα με την Ελληνική Σημαία . τον σημαιοφόρο και τους παραστάτες του και η ως άνω συμμετοχή τους στην απαγγελία των ποιημάτων.
Όσον αφορά στα αυτοσχέδια ποιήματα των δυο γιαγιάδων, που ήταν αφιερωμένα στο Δάσκαλο και μας συγκίνησαν όλους : Απαγγέλθηκαν από τη Στεργιανή (Νινιούλα) Γκουρτζιούμη (1941), το γένος Κουτσογεωργοπούλου Νικολάου και τη Βάϊα Αναστασίου (1942), το γένος Φτάκα Σωτηρίου. Πριν από την απαγγελία των ποιημάτων είχε προηγηθεί το τραγούδι για το Δάσκαλο από τις γυναίκες της Χορωδίας παραδοσιακών τραγουδιών του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Αιανής ¨Η Πρόοδος¨ . Στη χορωδία συμμετείχαν : 1.Στεργιανή Γκουρτζιούμη- Κουτσογεωργοπούλου, 2.Μαργαρίτα Λιάκου – Καραδήμου,3.Αθανασία Κοντού – Ματούλα, 4. Μαρίτσα Στάμου – Μπαλιάκα ,5.Ευαγγελία Δάλλη -Ματούλα, 6. Φωτεινή Γκούνα -Φτάκα, 7. Άννα Στάμου -Παπαϊωάννου, 8. Βάϊα Αναστασίου -Φτάκα , 9.Αλεξάνδρα Σιούστη -Τζημουλάκα, 10. Βασιλική Κοντού-Βαβλιάρα, 11. Βασιλική Τζέλλου -Μπουμπουρέκα. 12. Αικατερίνη Γκούνα- Φτάκα.
Τις ευχαριστούμε όλες για τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση , αλλά και για τη διαχρονική προσφορά τους στην Αιανή.
Γεώργιος Τζέλλος
