Η φορεσιά των Μωμόγερων ως μέρος τελετουργίας, αλλοιώνει τη σημασιολογία και λειτουργικότητας της.

Με αφορμή εικόνες που έκαναν την εμφάνισή τους στο διαδίκτυο κατά τη διάρκεια της παρέλασης των Εθνικών Επετείων, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω μια άποψη, με απόλυτο σεβασμό και χωρίς διάθεση κριτικής, αλλά με στόχο την αποκατάσταση της δημόσιας εικόνας της παράδοσής μας, καθώς, συχνά άθελά μας, περνάμε λανθασμένα μηνύματα.

Είναι γεγονός πως οι παραδοσιακές φορεσιές έχουν τη θέση τους σε Εθνικές Επετείους καθώς εκφράζουν την ταυτότητα τη μνήμη και την ιστορική συνέχεια κάθε τόπου. Ωστόσο, η φορεσιά των Μωμόγερων ανήκει αποκλειστικά στο δρώμενο, στο ιερό τελετουργικό της πράξης και δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από αυτό.

Πολλές φορές, η υπερβολή στην προσπάθεια να αναδείξουμε κάτι αυθεντικό, μπορεί άθελά μας να οδηγήσει στο αντίθετο αποτέλεσμα.

Ειδικά για ένα #ευετηριακό_δρώμενο, όπως τα #Μωμοέρια, η φορεσιά παύει να είναι απλό ένδυμα και γίνεται σύμβολο, φορέας νοήματος και μέσο επικοινωνίας με το συλλογικό ασυνείδητο.

Η παράδοση έχει τον δικό της χρόνο και τον δικό της χώρο κι εκεί κρύβεται η αλήθεια και η δύναμή της.

Οι φορεσιές των Μωμόγερων, δεν είναι απλώς ενδύματα, αλλά κάθε μία έχει ένα νόημα, χρόνο και ιερότητα. Έτσι, ο σεβασμός φαίνεται στις στιγμές που επιλέγουμε πού και πώς την εκφράζουμε. Η χρήση της φορεσιάς των Μωμόγερων εκτός του τελετουργικού πλαισίου αλλοιώνει τη σημειολογία και τη λειτουργικότητά της, αποσπώντας την από τον βαθύ της πολιτισμικό και συμβολικό ρόλο.

Υ.Γ Οι άνθρωποι των Κοινοτήτων του Νομού Κοζάνης τελούν τους Μωμόγερους με σεβασμό, λειτουργούν ως θεματοφύλακες μιας πολιτισμικής παράδοσης, διασφαλίζοντας την ιστορική συνέχεια και διατηρώντας την ιεροτητα και το συμβολικό νόημα του δρώμενου. Είμαστε περήφανοι γιατί ως τελεστές και ως συνεχιστές «φυλάνε Θερμοπύλες» για ένα κομμάτι ζωής, αποτελώντας οι ίδιοι την Ιστορία του.

Έφη Κατσόγιαννου Τριανταφύλλου