Η ηγεσία της Ευρώπης σε παρακμή (Δημήτρη Ζακοντίνου)

Βλέποντας τα χαριτωμένα στιγμιότυπα από τη σύνοδο κορυφής των G7 στο Schloss Elmau στις Βαυαρικές Άλπεις σχηματίζεται αβίαστα η άποψη ότι προβάλλεται η αραγής & βιώσιμη ενότητά τους καθώς & η θέληση να υποστηρίξουν αλλά κάπως αόριστα το ουκρανικό κράτος στον πόλεμο με τη Ρωσία.
Παράλληλα ο Γερμανός καγκελάριος SCHOLZ είπε ότι η ομάδα αυτή δλδ: η G7
θα δώσει τη μάχη ενάντια στην πείνα και τη φτώχεια, την κρίση στην υγεία και την κλιματική αλλαγή.
Επίσης ο κος Scholz πρότεινε & ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ουκρανία αλλά μάλλον θα μπορούσε να κριθεί πρόωρο καθόσον δεν είναι σαφές ποια θα είναι η κατάσταση στη χώρα αυτή εντός των προσεχών μηνών.
Από την άλλη, η αντίληψη ότι το G7 θα πρέπει να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να «αποτρέψει έναν καταστροφικό λιμό, ελέγχεται λόγω αδυναμίας εφαρμογής του & κυρίως γιατί έχει σχέση με τις επιβληθείσες κυρώσεις από τους ίδιους επί της Ρωσίας.

Ίσως είναι πολύ πρόωρο να υποθέσουμε ότι επιχειρείται εκ μέρους της Δύσεως να δημιουργηθεί ένα νέο « Σιδηρούν παραπέτασμα» ( ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον υπουργό προπαγάνδας του Γ’ Ράιχ Γιόζεφ Γκαίμπελς όταν ανέφερε στίς ραδιοφωνικές εκπομπές του ότι η προέλαση των Σοβιετικών στρατευμάτων θα δημιουργήσει πίσω της ένα «Σιδηρούν παραπέτασμα πράγμα που σηματοδοτούσε το ιδεολογικό όριο με την καπιταλιστική Δύση)
που αυτή τη φορά θα περιλαμβάνει τη Ρωσία αλλά κρίνοντας από τις σχέσεις που έχει αναπτύξει η χώρα αυτή με τον υπόλοιπο κόσμο, τις δυνατότητές να επηρεάζει & να εφοδιάζει ενεργειακά αλλά & επισιτιστικά διάφορες χώρες της υδρογείου & σε συνδυασμό με το νομισματικό σύστημα που επέβαλε στις συναλλαγές της, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό το επιχειρούμενο « παραπέτασμα» μάλλον θα αφορά τον παγκόσμιο νότο, την κεντρική & νότια Ασία.
Ωστόσο κρίνοντας από τις αναλύσεις της de facto ηγέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (EC), κας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σχετικά με την κατάρρευση των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού, τους λόγους μείωσης των ροών του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη & της εκτίναξης των τιμών, διαπιστώνεται σημαντική αδυναμία κατανόησης της κατάστασης & εξεύρεσης τρόπου θεραπείας της.
Ίσως η αιτία να βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΕΕ να ασκεί πολιτική που δεν ελέγχεται από τα κ-μ.
Ο ρόλος της ΕΕ, που κυριαρχεί επί των ευρωπαϊκών χωρών και αφορά και τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία ( μελών του G7) ειδικά τώρα που η Βρετανία έχει επιστρέψει στο παραδοσιακό καθεστώς νησιωτικού κράτους είναι καθοριστικός.
Σύμφωνα με διάφορες ανακοινώσεις της commission περίπου 60 ευρωπαϊκές «οδηγίες» εκδίδονται κάθε χρόνο οι οποίες πρέπει να ενσωματωθούν επιτακτικά στο εσωτερικό δίκαιο κάθε κράτους μέλους της ΕΕ.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υπάρχει καμία απολύτως συζήτηση.
Επίσης υπάρχουν αποφάσεις όπου «ειδικοί» στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή commission αλλά & στην ECB ( EKT) εκδίδουν «συστάσεις» σε κάθε κυβέρνηση, που είναι απόλυτα σύμφωνες με την νεοφιλελεύθερη αντίληψη σχετικά με τα έξοδά τους, τα εισοδήματά τους και τις «μεταρρυθμίσεις» ( για την υγεία, την παιδεία, το ασφαλιστικό κλπ)
Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε μα υποθέσουμε ότι οι επικεφαλείς των εθνικών κυβερνήσεων ακόμη και οι κκ Μακρόν, Σολτς, Ντράγκι – είναι απλοί εκτελεστές ενώ η πραγματική κυβέρνηση ασκείται από ένα σωρό ευρωκράτες με νοοτροπία απαραττσίκ που επιλέγονται μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών elite όπως η κα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν –προηγουμένως υπουργός Άμυνας της Γερμανίας.
Κατόπιν όλων αυτών μπορούμε μα συμπεράνουμε ότι οι διαφορες συζητήσεις περί Δημοκρατίας & Ευρωπαϊκών αξιών είναι για το θεαθήναι ενώ η προς τα κράτη μέλη υπαγόρευση της εξωτερικής ενεργειακής και ακόμη της εσωτερικής και οικονομικής πολιτική τους γεννά τέτοιου είδους αντιδράσεις λόγω της αντίθεσης & σύγκρουσης συμφερόντων που καθιστά πολύ δύσκολο να δημιουργηθεί ενιαία πολιτική ώστε να θεωρηθεί ότι η ΕΕ μπορεί να επηρεάσει το παγκόσμιο γιγνεσθαι.

Δημήτρης Ζακοντίνος
Οικονομολόγος
MCs stragetic & defence analyst