Η νίκη της Μάνας Νερού: Όταν οι τοπικές κοινωνίες υπερισχύουν των πιέσεων
Στην εποχή που οι τοπικές κοινωνίες συχνά νιώθουν παραγκωνισμένες από αποφάσεις που τις επηρεάζουν βαθιά, η περίπτωση της Μάνας Νερού στη Μεσιανή φανερώνει ότι οι πολίτες μπορούν να ακουστούν και ότι οι αγώνες τους δεν πάνε χαμένοι.
Παρά τις πιέσεις και τα «τάματα» που διατυπώθηκαν, η φωνή του Δήμου Σερβίων και εννέα κατοίκων της Μεσιανής βρήκε τελικά ανταπόκριση από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Μετά από αδιάλειπτες προσπάθειες και νομικές ενέργειες, το ΣτΕ αποδέχτηκε την αίτηση ακύρωσης έξι αποφάσεων που αφορούσαν την έγκριση επέμβασης σε δασική έκταση στην περιοχή της Μάνας Νερού.
Στην απόφασή του, το ΣτΕ κατέστησε σαφές πως η Διοίκηση δεν εξέτασε ποτέ επαρκώς εάν οι εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών σταθμών σε αυτή την περιοχή θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Με βάση αυτή την παράλειψη, οι εγκρίσεις επέμβασης και οι απαλλαγές από την περιβαλλοντική αδειοδότηση εκδόθηκαν «μη νομίμως», και ως εκ τούτου κρίθηκαν άκυρες.
Το αποτέλεσμα αυτό υπενθυμίζει σε όλους ότι οι αγώνες έχουν σημασία και ότι η τοπική κοινωνία, όταν ενωθεί και διεκδικήσει το δίκιο της, μπορεί να επηρεάσει τις αποφάσεις των ανώτατων θεσμών.
Η τοποθεσία, με το συμβολικό αλλά και τοπικό της ενδιαφέρον, αποτέλεσε σημείο πίεσης, ενώ δεν ήταν λίγες οι διαβεβαιώσεις και οι προσπάθειες για να πειστούν οι κάτοικοι να υποχωρήσουν.
Παρά την έντονη προώθηση και τις διατυπώσεις περί «αναπτυξιακού μέλλοντος», το Συμβούλιο της Επικρατείας στάθηκε στο ρόλο του ως θεματοφύλακας της νομιμότητας, κρίνοντας ότι η ευρύτερη περιβαλλοντική διάσταση του έργου δεν είχε διερευνηθεί επαρκώς από τις αρμόδιες αρχές.
Η απόφαση αυτή αναδεικνύει πως, ακόμη και όταν προβάλλονται οράματα ανάπτυξης, η ανάγκη για διαφάνεια και τήρηση της νομιμότητας παραμένει απαράβατη. Οι τοπικές κοινωνίες οφείλουν να ακούγονται και να έχουν λόγο για έργα που επηρεάζουν την καθημερινότητά τους και το περιβάλλον τους.
