Σε μία λυτή κι απέριττη εκδήλωση του Π.Μ.Σ. Αιανής
” Η Πρόοδος ”
παρουσιάστηκε στο αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου, το έργο του Δημήτρη Βαβλιάρα, πολυβραβευμένου φωτογράφου,
στην μαυρόασπρη φωτογραφία,
” Τα Ποιμενικά ”
Ένα λεύκωμα, με εικόνες από την σκληρή ζωή των κτηνοτρόφων στη φύση και στη στάνη.
Ένα λεύκωμα μαυρόασπρης φωτογραφίας, που στηρίζεται στον φωτογραφικό όρο
” αφαίρεση ” .
Καθόλη τη διάρκεια, των σημαντικών προλόγων, τόσο του ιδίου του Δημήτρη Βαβλιάρα, όσο και των :
Γιώργου Παπαθανασίου ( διακοσμητής, ερευνητής λαϊκής παράδοσης )
Παύλου Σαπαλίδη ( πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης ),
μέσα μου ξαναζούσα τις προσωπικές στιγμές ζωής του τσέλιγκα και του τσομπάνου, των παιδικών μου χρόνων.
( ως γόνος κτηνοτροφικής οικογένειας κι αρχιτσέλιγκα πατέρα και παππού )
Αναπολώντας τα περασμένα και συνδυάζοντας την ” αφαίρεση ” , του φωτογράφου Δημήτρη , μπαίνω στον πειρασμό να αναλύσω τις σκέψεις μου με βάση την αριθμητική.
Με τον όρο ” αφαίρεση “, γεννήθηκαν αυτόματα κι οι άλλες τρεις πράξεις της αριθμητικής.
Παρατηρώντας τα πρόσωπα – μοντέλα, των βοσκών, αρχίζουν οι πράξεις πολλαπλασιασμός, πρόσθεση, διαίρεση να λειτουργούν πολλαπλασιαστικά μέσα μου.
Μέσα από την πρόσθεση, πλήθος αμέτρητων εικόνων και προσώπων, μιας άλλης εποχής, διαπέρασαν τον νου μου, πολλαπλασιάζοντας τα συναισθήματα, τις συγκινήσεις, τις χαρές, τις λύπες και τις δυσκολίες της ζωής του βουνού και του λόγγου.
Μέσα από τον πολλαπλασιασμό, των γεγονότων κι εικόνων που έζησε η Αιανή κι οι οικογένειες των τσελιγκάδων, διαιωνίστηκε το ανθρώπινο γένος των Αιανιτών, με παντρολογήματα, αρραβώνες, χαρές, βαφτίσια, που κράτησαν τον θεσμό της οικογένειας σε μεγάλο βαθμό.
Μέσα από την πράξη της διαίρεσης, ( αστυφιλία, μετανάστευση, υπογεννητικότητα ) σήμερα, φαίνεται ως άπιαστο όνειρο, η άλλοτε κραταιά ζωή στην Αιανή.
Κι όμως, θέλω να πιστεύω ότι το ένδοξο παρελθόν, η πλούσια παράδοση, τα ήθη κι έθιμα της Αιανής, τα νιάτα κι η αγάπη στην κωμόπολη μας, θα δώσουν εκ νέου την θέση που της αξίζει στο απώτερο μέλλον.
Δημήτρη
Συγχαρητήρια για το εξαίρετο έργο σου.
Συγχαρητήρια στην Βασιλική και τον Στέργιο, τους γονείς σου.
Από μέρους μου σ’ ευχαριστώ θερμά, που με το αξιόλογο έργο σου, μου χάρισες ονειρικά ταξίδια του παρελθόντος,
… με σκέπη τ’ άστρα τ’ ουρανού,
την κάπα συντροφιά μου,
σε τόπους γνώριμους και μακρινούς…
και τους αγαπημένους μας γονείς,
με πρόσωπα σκαμμένα,
γεμάτο καλοσύνη, ευγένεια
και περισσή στήριξη.
Στέφανος Κ. Βαβλιάρας
