Σαν σήμερα γεννήθηκε η Ρόζυ !
Ποια Ρόζυ; Ε.. δεν είναι και τόσο δύσκολο να το μαντέψτε! Γιατί την σήμερον εποχήν που σπανίζουν όλο και περισσότερο τα καθαρόαιμα σιουρδοντάμαρα, αυτήν εδώ και χρόνια εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο του Αυλιώτη για να μην πω και της Κοζάνης!
Η Ρόζυ έχει κι άλλες αρετές φυσικά αλλά αυτή που πιάνει κόκκινο τ’ς Απόκριες είναι η σιουρδαμάρα της ! Όχι ότι αυτό το μικρόβιο δεν τόχ’ν κι άλλοι Κοζανίτες. Ποιό όμως άλλο γνήσιο τέκνο της Κοζάνης έρχεται κάθε χρόνο την Αποκριά με βροχές και χιόνια ή στην καλύτερη περίπτωση με τσουχτερό κρύο για να νιφτεί και να προσκυνήσει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και να πάρει αρμόν για όλη τη χρονιά;
Κι άμα είσαι απ’ τη Σαλονίκη, ή ακόμα κι απ’ την Αθήνα ή λίγο μακρύτερα σαν τον Τζώνη Τσιμπέρη από τα Βατερά Μυτιλήνης ποιος σκάζει. Αλλά να έρχεσαι εδώ και 18 χρόνια απ’ του εξωτερικού, απ’ ν Αγγλία, διασχίζοντας 3.114 χλμ. στους αιθέρες, κουβαλώντας στα αεροδρόμια, στα τρένα και στα λεωφορεία μαζί με τ’ς αποσκευές και δυο μκρα, παλιότερα σ’ν αγκαλιά, τωρα απ’ του χέρι -καλά που μεγάλωσε λίγο ο Πανος και τραβαει σαν το γουμάρι τ’ Φαιη απού του χέρι- για 5 μέρες μόνο, μόνο ένα real σιουρδοντάμαρο του τολμάει!
Κι όταν φτάνει επιτέλους στις 3 τα χαράματα στην πατρώα γη, να αφήνει τα μπαγκάζια κι να πέφτει ένα κι ένα μέχρι τα μπούνια μεσ τ’ς φωτιές των ημερών για να τα προλάβει όλα: φίλοι, πάρτυ, μασκαρέματα, φανοί, παρελάσεις, γλέντια, χάσκες, λαγάνες! Κι μες την παραζάλη και τουν μεγαλου του λόζιου κι τ’ν ανακατωσιά να κατατροπώνει και τις θέρμες που την πιάνουν ξαφνικά, κάποιος κερατάς θα τ’ μάτιασιν, δε μπορεί, καταπίνοντας μια γερή χούφτα αντιπυρετικών για να αντέξει με χαμόγελο την πανηγυρική κάθοδο του Φανού Λακκος τ’ Μάγγαν’ στην κεντρική πλατεία το Σάββατο το βράδυ, το γλέντι ύστερα μέχρι τις 2.30 μετά τα μεσάνυχτα στην έδρα του Φανού , την παρέλαση των μασκαρεμένων την Κυριακή το μεσημέρι, -φέτος ήταν Καϊλάρ Airlines στο Καϊλάρ Gate – το άναμμα και το γλέντι του Φανού την Κυριακή το βράδυ και τέλος τη χάσκα του Φανού στις 2.30 το πρωί της Δευτέρας, δίνοντας παντού δυναμικά το παρόν ! για να μην μιλήσουμε και για την άρρον –αρον αναχώρηση της για την Αγγλία ν’ Καθαρά Δευτέρα, το πρωί! Κι αυτό να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, 18 χρόνια τώρα!
Και το περίεργο δεν είναι πως τα κατάφερε αυτή φέτος παρά τον πυρετό που χτύπησε 39, αλλά πως αντεξαν και τα σκλιόπλα που κουβαλούσε μαζί της μέχρι τις 2.30 τα χαράματα, την Κυριακή το βράδυ.!! Ηθελαν ντε και καλά να κάν’ κι αυτά χάσκα μετά το Φανό και ύστερα να φαν και λαγάνα ζεστή απ΄του Σιδέρη …! ‘
