Η συμφωνία των Πρεσπών αναζωπύρωσε πέντε βαλκανικούς εθνικισμούς.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να διδάσκεται στους φοιτητές της Ιστορίας και των Πολιτικών Επιστημών ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Αντί να λύσει ένα πρόβλημα το περιέπλεξε και αναζωπύρωσε όλες τις εθνικιστικές τάσεις και φιλοδοξίες στην περιοχή μας. Μία σύντομη καταγραφή των προσφάτων γεγονότων δίνει τα ακόλουθα αποτελέσματα:

Αναζωπύρωση του εθνικισμού του τεχνητού «μακεδονικού έθνους».. Στα Σκόπια ο Πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ απολαμβάνει τα δώρα που πήρε από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και δηλώνει ότι η χώρα του θα ενταχθεί στην Ευρ. Ένωση «ως μακεδονικός λαός με μακεδονική γλώσσα»! Το Βόρειος-α-ο δεν υπάρχει μπροστά από tον όρο Μακεδονία ούτε στις αναρτήσεις του Ζάεφ. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναγγέλλει τη μελλοντική ένταξη ως Makedonska idnina e Evropa και τη διοργάνωση  Διάσκεψης με τίτλο: Macedonia 2025 Summit. Απο την πλευρά της η αντιπολίτευση του κ. Μίτσκοσκι (VMRO) υπερθεματίζει στον τομέα του εθνικισμού καταγγέλλοντας τον Ζάεφ για υποχωρήσεις έναντι της Βουλγαρίας. Κάποιοι το είχαμε προβλέψει: Το ατυχές όνομα «Βόρεια Μακεδονία», για το οποίο πανηγύρισε ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει αρχίσει ήδη να μένει απλώς «Μακεδονία» χωρίς τον γεωγραφικό προσδιορισμό. Όπως  και η Υπεριορδανία των σχολικών βιβλίων μας έμεινε απλώς: Ιορδανία.
Έντονη εμφάνιση του βουλγαρικού εθνικισμού με αποκορύφωμα το Βέτο της Σόφιας στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας που αναζητεί όνομα και ταυτότητα. Με τη δήλωση της 17.11.2020 η βουλγαρική κυβέρνηση αξιώνει να προστεθεί στη συμφωνία φιλίας και καλής γειτονίας, την οποία οι δύο πλευρές υπέγραψαν την 1.8.2017, παράρτημα με το οποίο τα Σκόπια θα δηλώνουν ότι οι σλαβικοί πληθυσμοί στο κράτος τους έχουν βουλγαρικές ρίζες, η γλώσσα που ομιλούν είναι κλάδος της βουλγαρικής και ότι το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» δεν είναι όχημα αλυτρωτισμού!  Οι Βούλγαροι ιστορικοί διαφωνούν με τους Σκοπιανούς ομολόγους τους για την καταγωγή των κομιτατζήδων του Μακεδονικού Αγώνα, όπως ο Γκότσε Ντέλτσεφ, αλλά και Ελλήνων ιεραποστόλων και συγκεκριμένα των Θεσσαλονικέων Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Η Συμφωνία των Πρεσπών αφήνει ακάλυπτη τη Χριστιανική, Βυζαντινή και Νεώτερη περίοδο της Μακεδονίας και έτσι δύο σπουδαίοι Έλληνες του 9ου μΧ αιώνος διεκδικούνται από δύο άλλες χώρες ερήμην των Ελλήνων!
Οι αλβανικές εθνικές φιλοδοξίες πάντα έστρεφαν το ενδιαφέρον τους στην προσπάθεια ελέγχου της πολιτικής ζωής στο κράτος των Σκοπίων. Ο Πρόεδρος της Βουλής και ο Υπουργός Εξωτερικών σήμερα προέρχονται από την αλβανική εθνική μειονότητα του 25% – 30%, ενώ στις δυτικές επαρχίες η αλβανική σημαία επικρατεί. Προ ολίγων ημερών ο Πρόεδρος του αλβανικού κόμματος «Συμμαχία για τους Αλβανούς» Ζιγιαντίν Σέλα διαμαρτυρήθηκε για τα σχολικά βιβλία που παρουσιάζουν τους Αλβανούς ως προσωρινό λαό στη χώρα, ενώ ο συγκυβερνών Αλβανός πολιτικός Αλί Αχμέτι αναμένει σύντομα να δει Αλβανό Πρωθυπουργό στα Σκόπια.
Οι Σέρβοι δεν μένουν αμέτοχοι στη συζήτηση. Ο Πρόεδρος του σερβικού Κοινοβουλίου Ίβιτσα Ντάτσιτς δήλωσε προσφάτως ότι κακώς η Σερβία ανεγνώρισε στη δεκαετία του 1990 τα Σκόπια  με το όνομα «Μακεδονία». Και αυτός, όπως και άλλοι Σέρβοι πολιτικοί, θεωρούν ότι οι Σκοπιανοί  υπήρξαν αγνώμονες έναντι του Βελιγραδίου, διότι αναγνώρισαν το Κόσσοβο ως ανεξάρτητο κράτος. Ας μην λησμονούμε και την εκκλησιαστική διαμάχη μεταξύ του Ορθοδόξου Πατριαρχείου της Σερβίας και της σχισματικής καταστάσεως, η οποία αυτοαποκαλείται «Μακεδονικη Ορθόδοξη Εκκλησία» και  η οποία δεν αναγνωρίζεται από την Οικουμενική Ορθοδοξία. Ένας άθεος, ο κομμουνιστής Τίτο, κατασκεύασε «Εκκλησία»!
Και η Ρουμανία δραστηριοποιείται στο πολυεθνικό κράτος που βρίσκεται στα βόρεια σύνορά μας. Με νόμο, ο οποίος εγκρίιθηκε από τη Ρουμανική Γερουσία στις αρχές Νοεμβρίου, απλουστεύεται η διαδικασία για την απόδοση ρουμανικής υπηκοότητας και διαβατηρίου (κράτους μέλους της Ευρ. Ενώσεως) στους βλαχόφωνους πληθυσμούς του κράτους των Σκοπίων, της Αλβανίας και άλλων χωρών. Η Ρουμανία επανέρχεται στην ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων, τα οποία πρέπει η Ελλάδα να αντιμετωπίσει με προσοχή και με επίγνωση των ιστορικών δεδομένων. Οι Βλαχόφωνοι είναι κομμάτι του Ελληνισμού και ανέδειξαν μεγάλους Εθνικούς Ευεργέτες. Μπορεί αρκετοί από αυτούς να έμειναν εκτός των συνόρων της Ελλάδος, αλλά δεν πρέπει να τους εγκαταλείψουμε. Η Ρουμανία τους «διεκδικεί», επειδή η βλαχική διάλεκτος έχει λατινικές ρίζες όπως και η ρουμανική γλώσσα, αλλά οι Βλαχόφωνοι του Μοναστηρίου (Μπίτολα) και των γύρω περιοχών δηλώνουν «Γκρεκ Βλαχ», δηλαδή Ελληνόβλαχοι. Το 1992-1993 το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών προσπάθησε να τους προσεγγίσει και στην αποστολή μετείχε ο μετέπειτα Υπουργός Αμύνης της Κύπρου, ο αείμνηστος Τάσος Μητσόπουλος. Οι συγκινητικές εμπειρίες του από τη γνωριμία με τους Βλαχόφωνους Έλληνες του σκοπιανού κράτους έχουν καταγραφεί στην αρθρογραφία του.
Μήπως τελικά η μόνη ζημιωμένη από τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι η πατρίδα μας;