Το υποστηρίζω εδώ και καιρό. Δε μπορεί να ζητάς από μία κοινωνία να εφαρμόσει μία συμφωνία με δυσβάσταχτα μέτρα και μεταρρυθμίσεις που της επιβάλλουν δανειστές, τοκογλύφοι, εκβιαστές και …. πραξικοπηματίες. Ουσιαστικά την υπονομεύεις προτού καν την επικυρώσεις.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τις σχέσεις μας με τους ευρωπαίους εταίρους. Αν δεν τους βλέπουμε σαν συμμάχους αλλά σαν εχθρούς, τότε δεν έχουν νόημα οι θυσίες για την παραμονή μας στην Ευρώπη και στο κοινό νόμισμα.
Αν δεν πεισθούμε οι πολίτες αυτής της χώρας ότι το νέο πρόγραμμα είναι προς το συμφέρον το δικό μας και των παιδιών μας, είναι βέβαιο ότι θα εμποδίσουμε την υλοποίησή του. Αν η συμφωνία δεν υιοθετηθεί ως ένα αναγκαίο πακέτο μέτρων για τη διάσωση αλλά και για τη βελτίωση της λειτουργίας του κράτους μας, θα μείνει τελικά ανεφάρμοστη.
Αν η Διοίκηση αντιμετωπίσει τις μεταρρυθμίσεις ως υποχρεωτικό αντάλλαγμα για την παρασχεθείσα ρευστότητα και όχι ως εργαλείο για τη διαμόρφωση ενός παραγωγικού και ανταγωνιστικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο θα δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης, τότε θα παραμείνουμε στον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Αν τα χρηματοδοτικά πακέτα και τα έσοδα από τις νέες φορολογικές επιβαρύνσεις δαπανηθούν σε επιδοματικές πολιτικές και σε προγράμματα ψευτοαπασχόλησης αντί να επενδυθούν στην αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης και σε στοχευμένες αναπτυξιακές δράσεις που θα δημιουργήσουν υπεραξίες και μόνιμες θέσεις εργασίας, τότε αργά ή γρήγορα η ρευστότητα θα εξαντληθεί και η ανεργία θα επανακάμψει στα προηγούμενα επίπεδα.
Αν συνεχίσουμε να δαιμονοποιούμε τις ιδιωτικοποιήσεις και να τις βλέπουμε σαν «ξεπούλημα των ασημικών» αντί για εργαλείο προσέλκυσης ξένων επενδύσεων που θα τονώσουν την αποστεωμένη εσωτερική αγορά, τότε δεν μπορούμε να προσδοκούμε την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και την ανάκαμψη της οικονομίας μας.
Αν η Κυβέρνηση προσχώρησε στη συμφωνία για να ξανανοίξει τις κάνουλες των δανεικών και να κερδίσει πολιτικό χρόνο, τότε πολύ σύντομα θα βρεθούμε στην ίδια ή πιθανότατα σε χειρότερη θέση.
Πρέπει επιτέλους τα πολιτικά κόμματα να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να πουν υπέυθυνα στους πολίτες ποια από τα μέτρα που θα νομοθετηθούν το επόμενο διάστημα θα έπρεπε να εφαρμοστούν στη χώρα με ή χωρίς μνημόνια και θα πρέπει να παραμείνουν και μετά την κρίση και ποια έχουν παροδικό χαρακτήρα και αποσκοπούν μόνο στην αντιμετώπιση των τρεχουσών αναγκών και υποχρεώσεων. Πρέπει να δεσμευτούν με χρονοδιαγράμματα για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων και να δώσουν ορίζοντα και όραμα στην κοινωνία. Διότι χωρίς τη σύμπραξη της κοινωνίας κανένα πρόγραμμα δεν μπορεί να αποδώσει καρπούς.
Υ.Γ 1) Κουράστηκε ο κόσμος να ακούει ποια ισοδύναμα θα επιβληθούν αν δεν επιτευχθούν κάποιοι στόχοι. Πρέπει να του πούμε και ποια μέτρα θα αρθούν ή έστω θα περιοριστούν αν τους πετύχουμε. Πρέπει να μάθει πόσο και πότε θα ωφεληθεί από την κάθε μεταρρύθμιση. Με νούμερα. Εντάξει με το μαστίγιο, χρειάζεται και το καρότο…..
Υ.Γ 2) Δείτε τα αποτελέσματα που έχουν προκαλέσει η διγλωσσία, η υποκρισία και η πολιτική ανευθυνότητα. Προχθές ο κόσμος είπε¨όχι¨, εχθές είπε ¨ναι¨ και σήμερα απεργούμε. Ο απόλυτος παραλογισμός!
Υ.Γ 3) Ο κ. Τσίπρας είπε λίγο πριν από την ψήφιση του νομοσχεδίου ότι δεν πιστεύει στην επιτυχία του προγράμματος αλλά ότι πρέπει να επικυρωθεί ως αναγκαίο. Μα αν δεν το πιστεύει αυτός που το συνδιαμόρφωσε, πως περιμένει να το υπερασπιστούν οι βουλευτές του, που προεκλογικά τους είχε βάλει να υπόσχονται τέρατα; Αν ο ίδιος λέει ότι δεν οδηγεί κάπου, πως ζητάει από τον πολίτη να το εφαρμόσει; Είναι σαν να του λέει ότι οι θυσίες του θα πάνε χαμένες.
Στάθης Κωνσταντινίδης
Δ.Ν. Δικηγόρος
