Του Βαγγέλη Στολάκη
Έχει περάσει δεκατέσσερα χρόνια στη φυλακή, χωρίς να έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα ή κάποιο αδίκημα. Από μικρή ηλικία περνούσε τον ελεύθερό της χρόνο στα σωφρονιστικά καταστήματα, παράγοντας κοινωνικό έργο και δίνοντας μια ζεστή αγκαλιά σε ανήλικους κρατούμενους αλλά και γυναίκες φυλακισμένες. Όχι γιατί της το ζήτησε κανείς, ούτε επειδή ήταν η δουλειά της. Το κάνει επειδή αυτό την ευχαριστεί, όπως δηλώνει χαρακτηριστικά. Ο λόγος για την φιλόλογο από τη Θεσσαλονίκη, Θεοδώρα Λειψιστινού η οποία από το 2002 μέχρι σήμερα κάθε Πέμπτη μεσημέρι, είτε πρόκειται για γιορτές και αργίες είτε για καθημερινές, περνά το κατώφλι των φυλακών Διαβατών και είναι η καλύτερη φίλη για καθεμία από τις περίπου 30 φυλακισμένες.
Για κάποιον που κυκλοφορεί στους δρόμους της Θεσσαλονίκης η κ. Λειψιστινού είναι μια γνώριμη φυσιογνωμία. Ακόμα και να μην την γνωρίζει κανείς, η ενασχόλησή της με τα κοινά τα τελευταία χρόνια την έχει κάνει πρόσωπο αναγνωρίσιμο στους Θεσσαλονικείς. Άλλωστε προέρχεται από την κοινωνία και ζει προσφέροντας σε αυτή.
Η Θεοδώρα Λειψιστινού είναι η γυναίκα που επί δεκατέσσερα συναπτά έτη επισκέπτεται κάθε βδομάδα της γυναικείες φυλακές Διαβατών και προσπαθεί να αλλάξει την σκληρή καθημερινότητα των φυλακισμένων. Άλλες βαρυποινίτισσες, άλλες βρίσκονται «μέσα» εξαιτίας χρεών, άλλες λόγω ναρκωτικών ή χρηματικών υπεξαιρέσεων. «Κουβαλούν» στην πλάτη τους από λίγους μήνες μέχρι και ισόβια. Άλλες σκληρές και άλλες πιο προσιτές. Για όλες έχει μια αγκαλιά και όπως χαρακτηριστικά λέει «είναι για μένα οι καλύτερες φίλες που έχω κάνει στη ζωή μου».
Τους κάνει… γιόγκα!
Η διάθεσή της για προσφορά σε σωφρονιστικά καταστήματα ξεκίνησε τυχαία. Όπως η ίδια μαρτυρεί στην KARFITSA: «η σκέψη μου πριν λίγα χρόνια βρισκόταν στους ανήλικους παραβάτες. Δούλεψα μαζί τους για περίπου δυο χρόνια. Μετά ζήτησα από τη διεύθυνση των φυλακών και το υπουργείου Δικαιοσύνης να δουλέψω με τις γυναίκες. Σκεφτόμουν να προσφέρω στην κοινωνία αλλά δεν είχα κατασταλάξει από ποιο μετερίζι θα το έκανα αυτό. Τελικά το βρήκα» δηλώνει..
Όπως λέει κάθε Πέμπτη από τις 14:30-17:00 θα την βρει κανείς στην γυναικεία πτέρυγα των φυλακών Διαβατών. Για την Λειψιστινού εκείνη η ώρα είναι «ώρα ιερή και δεν διακόπτει για κανέναν τις δράσεις που περνά με τις φυλακισμένες φίλες της». Μετά από εισήγηση της Θεσσαλονικιάς φιλολόγου και σε συνεργασία με τη διεύθυνση των φυλακών εμπλουτίστηκε η βιβλιοθήκη του σωφρονιστικού ιδρύματος, «έπαιξαν» εκεί μουσικά σχήματα και συγκροτήματα, παραδίδονται μαθήματα πρώτων βοηθειών, μαθήματα κηπουρικής και τον τελευταίο μήνα η ίδια μαζί με τις φυλακισμένες κάνουν… γιόγκα!
Όπως αναφέρει στην KARFITSA η Θεοδώρα Λειψιστινού η σχέση με τις γυναίκες κρατούμενες είναι ιδιαίτερη. «Μ’ αγαπούν και τις αγαπώ. Με εμπιστεύονται. Μου εκμυστηρεύονται τον πόνο τους να ζουν μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και κυρίως τα παιδιά τους. Ειδικά τις ημέρες των γιορτών ο πόνος γίνεται αφόρητος. Μου ζητούν να κρατώ τα ημερολόγια τους όπου καταγράφουν τις ιστορίες των φυλακών» σημειώνει και συμπληρώνει ότι αυτές οι ιστορίες είναι και το υλικό που υπάρχει στα τέσσερα βιβλία που έχει εκδώσει η οργάνωση «Ελλήνιον» της οποίας η κ. Λειψιστινού προεδρεύει και η οποία αριθμεί περίπου 80 άτομα. Σημειώνεται πως και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας.
Παραιτήθηκε από το δημόσιο και έχτισε σχολείο στο… Πακιστάν
Πριν πάει στις… φυλακές, την περίοδο 1996- 2004 η κ. Λειψιστινού βρέθηκε στα σύνορα του Πακιστάν στην φυλή Καλάς (με την ελληνική καταγωγή) προκειμένου να χτίσει στα βουνά των Ιμαλαΐων σχολεία και, κέντρα υγείας, ύδρευσης και νοσοκομείο μαζί με άλλους Έλληνες εθελοντές.
Γεννημένη στο χωριό Πελεκάνο Κοζάνης ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει φιλολογία. Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές της εργάστηκε ως φιλόλογος σε δημόσια σχολεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Από το δημόσιο παραιτήθηκε και στη συνέχεια αφοσιώθηκε στο κοινωνικό της έργο. Με διάθεση προσφοράς στα κοινά το 2006 ρίχτηκε στη μάχη του σταυρού του δήμου Θεσσαλονίκης και κατόρθωσε να εκλεγεί δημοτική σύμβουλος της πόλης με την παράταξη της Χρύσας Αράπογλου. Κάθισε στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου για ακόμα τέσσερα χρόνια με τον συνδυασμό «Πρωτοβουλία» του Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος εκτιμά τόσο την ίδια όσο και το έργο της. Για το λόγο αυτό της εμπιστεύτηκε την προεδρία του Βαφοπουλείου Πνευματικού Κέντρου Θεσσαλονίκης όπου με πρωτοβουλία της δημιουργείται ένα από τα πρώτα κοινωνικά φροντιστήρια της χώρας. Έχει δυο παιδιά, τα οποία την παροτρύνουν να βρίσκεται στις… φυλακές όλο και περισσότερο. Παράγει επίσης το δικό της τσίπουρο από το αμπέλι της που βρίσκεται στο χωριό της.
www.karfitsa.gr
