■☆■ Δεν θα σας μιλήσω για τους αργούς ρυθμούς των κατοίκων της Ικαρίας και την θρυλούμενη μακροζωία τους (ένας μύθος), για τα ατελείωτα πανηγύρια που παραπέμπουν στο διονυσιακό πνεύμα, το μαγειρευτό κατσικάκι, το τοπικό μέλι, την μπύρα Ικαριώτισσα, τις παραλίες του Νας, τις Σεϋχέλλες και τη Μεσαχτή, το θυμάρι, το μέγα πλήθος των συμπαθών τετραπόδων (γάτες), τη διαδρομή Εύδηλος > Άγιος Κήρυκος που αγριεύεις από τα βουνά και λες πως από εδώ δεν ξαναπερνώ….και φυσικά τα υψηλά ποσοστά του ΚΚΕ στις εκλογές…
☆● Δεν τα κατάφερα ποτέ καλά στην περιγραφή...Κάποιο φυσικό ελάττωμα του εγκεφάλου μού απαγορεύει να ασχοληθώ με αυτό το είδος. Γι αυτό και θα αποτύγχανα ως ταξιδιωτικός πράκτορας…
■☆■ Στο λιμάνι του νησιού δεσπόζει ένα πανύψηλο μεταλλικό έργο τέχνης που τα φτερά του ακουμπούν νοερά τον ουρανό.
◇● Ένα σύμβολο της απόλυτης Ελευθερίας αλλά και της Απρονοησίας. Πάντοτε τα δύο αυτά πάνε μαζί. Δεν γίνεται αλλιώς. Η απόλυτη Ελευθερία προϋποθέτει και μια κουζουλάδα, τρελίτσα…Η πολλή Λογική σε δένει με τα γήινα και δεν σε αφήνει να πετάξεις..
■*■ Πώς ξεφεύγει κάποιος από το βασικό του στόχο…Για την Ικαρία ξεκίνησα να γράψω και το ελάττωμα που σας είπα με οδήγησε στα γνωστά εδάφη, στη Φιλοσοφία και στο δοκιμιακό λόγο…
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
