Όταν μου προτάθηκε να μπω στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ από την κυρία Μπακογιαννη, σε συνεργασία με την τότε ΝΟΔΕ, το θεώρησα τιμή μου να εκφράσω τις γυναίκες του κόμματος στο νόμο και ριχτηκα στον αγώνα.
Φυσικά δεν είχα την αφέλεια να πιστεψω πως σε 15 μέρες θα ΝΙΚΟΎΣΑ τον τότε νυν και αειίσωςκ. βουλευτή. Θεωρούσα όμως πως θα ημασταν, μαζί με τους άλλους δύο πολιτευτές, άξιοι σεβασμού και κομματικα στελέχη με γνώμη και με ρόλο, επ ωφέλεια κυρίως της παράταξης και όχι μόνο του κυρίου βουλευτή.
Αντί για αυτό, σε ότι με αφορά, έχω παροπλιστει πλήρως. Διαμαρτυρηθηκα στο παρελθόν, γιατί δεν μου ζητήθηκε να συμμετάσχω στην επικοινωνία με τον κ. Συριγο, αν και ήμουν η μόνη πολιτευτής που γνώριζε τα ζητήματα του πανεπιστημίου, ζωτικου χώρου για την επιβίωση της πόλης, πολύ καλύτερα από τον κύριο βουλευτή.
Τώρα ενημερώθηκα, από το ράδιο αρβύλα, για το παρασκήνιο του διορισμού του διοικητή του Νοσοκομείου Φλώρινας. Λυπάμαι που δεν κληθηκαμε οι τρεις πολιτευτές για να πάρουμε μέρος στη συζήτηση, για τη μόνη θέση που είναι ιδιαίτερα σημαντική για την πόλη μας, αυτή του Διευθυντή του Νοσοκομείου μας, όποιο και αν θα ήταν το αποτέλεσμα αυτής της επικοινωνιας.
Μια τέτοια συμμετοχή θα με καταξιωνε ως στελεχος ενός δημοκρατικού κομματικού μηχανισμού, αφού η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο φρονω ότι προϋποθέτει την συνυπευθυνοτητα στην επιλογή των προσώπων. Λυπάμαι κυριως επειδή, αν μετατρέπουμε τους κομματικούς μηχανισμούς στο νομο σε “ενός ανδρός αρχή”, με ευθύνη του κυρίου βουλευτή, αποδεικνυουμε πως καταλυουμε την δημοκρατική λειτουργία των μηχανισμών. Δηλώνω λοιπόν πως από τούδε δεν έχω την υποχρέωση να υπερασπιστω ή να στηρίξω τις επιλογές του κυρίου βουλευτή στο νόμο.
Με τιμή Σοφία Ηλιάδου Ταχου, πολιτευτής της ΝΔ.
Υστερογραφο: ουδέποτε είχα δηλώσει ότι ενδιαφέρομαι να διεκδικήσω την συγκεκριμένη θέση και επομένως αυτή η ανάρτηση δεν υπαγορευτηκε από προσωπικά κίνητρα.
