Ημερίδα “Καρκίνος Μαστού”. Η Σιωπή για την Ακτινοθεραπεία: ΣΧΕΣΗ ΑΣΥΜΒΑΤΗ Η ΑΣΥΜΦΟΡΗ;

Στη σημερινή, άνευ διαλειμμάτων, ημερίδα για τον καρκίνο του μαστού στη γενέτειρά μου, Κοζάνη, συνειδητοποίησα πόσο περιθωριακή παραμένει η ειδικότητα της Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας στη χώρα.

Ούτε μια κουβέντα δεν ειπώθηκε για το ότι χωρίς την ακτινοθεραπεία οι περισσότερες γυναίκες θα είχαν σήμερα δύο επιλογές: ή να τους αφαιρεθεί ολόκληρος ο μαστός ή να υποστούν τις συνέπειες του 10πλάσιου ποσοστού τοπικών υποτροπών.

Τώρα θα μου πείτε, γιατί δεν έθιξα εγώ αυτό το θέμα − ως απλός ακροατής − και θα απαντήσω:

Διότι το προεδρείο του Ιατρικού Συλλόγου αποφάσισε ότι οι ερωτήσεις θα υποβάλλονται μόνο μέσω email, δηλαδή κατόπιν εορτής.

Ούτε μια κουβέντα α. για τον ποιοτικό έλεγχο, β. για την αναγκαιότητα ύπαρξης πιστοποιημένων Κέντρων Μαστού, γ. για την ανυπαρξία Ακτινοθεραπευτικών Τμημάτων στα νοσοκομεία της Δυτικής Μακεδονίας που αναγκάζει τους καρκινοπαθείς να περιφέρονται στη Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα και τη Λάρισα για τη θεραπεία τους.

Να σημειωθεί ότι οι παρευρισκόμενοι πολιτικοί αποχώρησαν σχετικά νωρίς, αφού προηγουμένως εξασφάλισαν το απαραίτητο ενσταντανέ. Άρα, αποστολή εξετελέσθη.

Κατά τα άλλα είχα τη χαρά να απολαύσω πολύ καλές ομιλίες και το εξαιρετικό θεατρικό δρώμενο του Γιώργου Κοντορίκου και της Κωνσταντίνας Σαρουσαββίδου «κι εγώ τι κάνω;».

Αλήθεια, εμείς όλοι, τι κάνουμε;