ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ. Ο αναμορφωτής, ο δημιουργός, ο Κυβερνήτης. (Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος)

 Ήταν τελικά Ρωσόφιλος; Τι λέει ο ίδιος στο βιβλίο του “ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

Ιωάννης Καποδίστριας, ο Εθνάρχης του νεωτέρου Ελληνισμού. Ο πρωτοπόρος ηγέτης που δεν βαρύνεται από καμμία εθνική προδοσία. Αυτός που έδωσε τα πάντα, ακόμα & την ζωή του, για την Ελλάδα.

Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Καποδίστριας τιμάται μέχρι & στην Ελβετία ως εθνικός ευαργέτης; Πόσοι γνωρίζουν ότι, 20 έτη πριν την Επανάσταση, είχε συντάξει το Σύνταγμα της αυτονόμου Ιονίου Πολιτείας & πέτυχε την πρώτη νίκη έναντι των Τούρκων; Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Καποδίστριας είχε καινοτόμους κυβερνητικές πολιτικές & κατάφερε μέσα σε τρία έτη από το απόλυτο τίποτα που υπήρχε, όταν ανέλαβε να δημιουργήσει ένα οργανωμένο κράτος με δομές, σε όλους τους τομείς; Ότι προσέφερε ολόκληρη την τεράστια περιουσία του για την Ελλάδα;

Η δολοφονία του καθόλου τυχαία. Φέρεται πως οργανώθηκε από τον Γάλλο πρέσβη Ρουάν & τον Βρατανό ομόλογό του Ντόκινς, που εκτελούσαν οδηγίες των κυβερνήσεών τους.

Ο ίδιος ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ακούγοντας τις κατηγορίες εναντίον του Καποδίστρια, φέρεται να είπε: “Δεν μετράς καλά φιλόσοφε…Ανάθεμα στους Αγγλογάλλους που ήταν η αιτία κι εγώ έχασα τους δικούς μου & το Έθνος έναν άνθρωπο που δεν θα τονε ματαβρεί & το αίμα του με παιδεύει ως τώρα…”.

Ο δε Ελβετός φιλέλληνας Ι. Γ. Ευνάρδος, είπε πως, ” όστις δολοφόνησε τον Καποδίστρια, δολοφόνησε την πατρίδα του. Ο θάνατός του είναι συμφορά για την Ελλάδα & δυστύχημα ευρωπαϊκόν”.

Δεν είναι τυχαίο που στα σκοτάδια των βρετανικών αρχείων, ο μοναδικός φάκελλος που παραμένει κλειστός, είναι αυτός της δολοφονίας Ι. Καποδίστρια.

Στο βιβλίο του “Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας”, που έγραψε ο Ι. Καποδίστριας με τον Ιακωβάκη Ρίζου Μερουλού & κυκλοφόρησε το 1828 για πρώτη φορά στα γαλλικά & τώρα έγινε η επανατύπωση στα Ελληνικά, αναφέρει το αποκαλυπτικό, “γιατί δεν βοηθάει στο Ελληνικό Έθνος να γίνουμε Ρωσογραικοί”.

“…Ηξεύρω πως όλων σας οι οφθαλμοί είναι γυρισμένοι προς τον Δούναβιν, και προσμένετε ως οι Εβραίοι τον Μεσσίαν την εκραγήν του μεταξύ Ρουσσίας και Τουρκίας πολέμου. Αλλ’ ηξεύρετε τα εκ τούτου άφευκτα κακά;

Πρώτον. Όλοι οι πολυάριθμοι Χριστιανοί που ευρίσκονται άοπλοι υπό την εξολοθευτικήν μάχαιραν των Τούρκων θέλουν κατασφαγή εις την πρώτην είδησιν του πολέμου, και πριν φθάσουν οι Ρούσσοι να πατήσουν τα Τουρκικά χώματα.

Δεύτερον. Εμβαίνοντες οι Ρούσσοι εις την Τουρκίαν και φθάνοντες εις Κωνσταντινούπολιν, εν εκ των δύο πρέπει να ακολουθήση. Ή γινόμαθα Ρουσσογραικοί, και τούτο δεν διαφέρει πολύ από το να εμέναμεν ως είμεθα πρότερον υπό τους Τούρκους. Το κεφάλαιον τούτο είναι πολύ δεινόν. Όθεν δεν εμπορώ να εξηγηθώ ως θέλω.

Σας παρακινώ μόνον να ερωτήσετε τους περιελθόντας την Ρωσσίαν ομογενείς, δια να μάθετε ποιαν κατάστασιν έχει ο Ρουσσικός Λαός, εάν των πωλούν εις τα πανηγύρια ως ημείς τα άλογα, και πως ενεργείται η Ρουσσική δικαιοσύνη. Αι αποκρίσεις των φιλαληθών ομογενών θέλουν σας δείξη εάν είναι επιθυμητή η Ρουσσογραικία. Αλλ’ άραγε είναι και τούτη δυνατή; Αι άλλαι δυνάμεις της Ευρώπης θα στέρξουν να χάψη η Ρουσσία την Ευρωπαϊκήν Τουρκίαν;… “. Ενδιαφέρουσα η εισαγωγική αναφορά του Γιώργου Κοντογιώργη στο συγκεκριμένο βιβλίο, για το πως είναι η διαφορά οπτικής του Καποδίστρια έναντι του Κοραή: Σε μία αποστροφή του λόγου του επισημαίνει πόσο ολέθριο θα ήταν να ελευθερωθεί το Έθνος, όχι από δικές του δυνάμεις, αλλά δια χειρός των ξένων ή να τεθεί υπό την ιδεολογική και πολιτικής τους προστασία. Επικαλούμενος την Ρωσία θα συνομολογήσει ότι στην περίπτωση αυτή, κατ’ αντιστοιχίαν προς το “γραικογαλλικό” πρόγραμμα του Κοραή, η εν λόγω οδός θα απέληγε στην δημιουργία ενός “Ρωσσογραικικού” αντί ενός ελληνικού έθνους, δηλαδή στην ιδεολογική του υποθήκευση με τίμημα την εξάρτησή του από τον ευεργέτη του.

Ο Ι. Καποδίστριας ήθελε Ελλάδα ανεξάρτητη, απαλλαγμένη από κάθε ξένη κηδαιμονία & αυτό δεν το ηθελαν οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Γι αυτό & πλήρωσε με την ζωή του το όραμά του, για να ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες.Το τέλος του γνωστό & η Ελλάδα υποχείριο ξένων με σταθερούς “κηδεμόνες”.