“Και στην κορφή σα φτάστε την κατάψηλη…” Αφιέρωμα στον διαχρονικό δάσκαλο επ΄ ευκαιρία της νέας σχολικής χρονιάς και της Παγκόσμιας Ημέρας Εκπαιδευτικών (5/10).
*Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog “ΙΔΕΟπολις”
«Όσα βουνά κι αν ανεβείτε, / απ’ τις κορφές τους θ’ αγναντεύετε άλλες / κορφές / ψηλότερες, µιαν άλλη πλάση ξελογιάστρα· / Και στην κορυφή σα φτάστε την κατάψηλη, / πάλε θα καταλάβετε πως βρίσκεστε / σαν πρώτα κάτω απ’ όλα τ’ άστρα» (Παλαμά, «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου»).
Κατά έναν παράξενο και απροσδιόριστο λόγο και που δύσκολα μπορείς να τον εντάξεις σε κάποιο νόμο της Ψυχολογίας την πρώτη ημέρα έναρξης της σχολικής χρονιάς ο νους μου εστιάζει στην παραπάνω στροφή του ποιήματος του Παλαμά. Είναι περίεργο, παράξενο και ενδιαφέρον να αισθάνεσαι πως επιστρέφεις σε παλιά ποιητικά αναγνώσματα που κάποτε σε καθήλωναν διαβάζοντάς τα.
Διαβάζοντας στις εφημερίδες και στα social media τα σχετικά κείμενα-μηνύματα των πολιτικών, των αυτοδιοικητικών και των υπηρεσιακών παραγόντων προς τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς επ΄ ευκαιρία της νέας σχολικής χρονιάς εύκολα το βλέμμα εστιάζει στις συνήθεις για την περίπτωση ευχές και προτροπές. Διαβάζοντας ή και ακούγοντας, λοιπόν, τις ευχές-προτροπές αυτές εύκολα επιστρέφουν στη μνήμη μου σαν ξεθωριασμένες φωτογραφίες οι παραπάνω στίχοι του Παλαμά.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
*Γράφει ο Ηλίας Γιαννακόπουλος, Blog “ΙΔΕΟπολις” 
