Ακόμη δεν τελειώνει το ένα , έρχεται το άλλο… πανδημία, πόλεμος, νέα κρίση και απρόσκλητοι πρωταγωνιστές στην ζωή των ανθρώπων , σε έναν «κόσμο δανεικών» που μετακινείται βίαια και αλλάζει, με ζητούμενη πάντα την αγάπη και τη Νέα Ελπίδα για μια πραγματική Άνοιξη κανονικότητας.
«Και τελικά»… μπορεί να προσθέσει κανείς πολλά σ΄ αυτό το νέο ποιητικό μου πόνημα, αφού έτσι κι αλλιώς, όλα είναι σε εξέλιξη και το… «Και τελικά» δεν το έχουμε δει ακόμη, στην ολότητα του.
Και τελικά…
– Και τελικά και τελικά
όλα τριγύρω , δανεικά
πάνω στα ίδια σκηνικά
σε μια Ελλάδα που πονά
– Θεάτρου μέρας , προσμονή
στήνει εκπλήξεις η ζωή
διαλέγει πρωταγωνιστή
απρόσκλητο απ΄ την τιβί
– Στα σκοτεινά , μες τα στενά
μια φυσαρμόνικα , σιγά
στα σπίτια , έχουμε γιορτή
ειρήνη να χουμε στη γη
– Στα φανερά και στα κρυφά
περίσσεψε η μοναξιά
φωνές και πλήθη που ζητούν
μ΄ αγάπη πάντοτε να ζουν
– Και τελικά, τα δανεικά
μας πνίγουνε και στα ρηχά
στον κόσμο που αγωνιά
Νέα ελπίδα ξεπηδά