Αμερικανοί, Ευρωπαίοι, Ασιάτες, όλες οι φυλές της γης έμειναν με το στόμα ανοιχτό… Ο Τραμπ νέος πρόεδρος των ΗΠΑ; Ναι, αυτός είναι ο νέος πρόεδρος!
Πολιτικοί ηγέτες, γραφειοκράτες, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, μιντιάρχες, δημοσιογράφοι, όλο το κατεστημένο έμεινε στα κρύα του λουτρού. Ο Τραμπ τους έστειλε όλους αδιάβαστους.
Γίνεται όμως να πέσουν όλοι αυτοί τόσο έξω; Ας δούμε όμως τη γνώμη «τρίτων» για τις εκλογές στις ΗΠΑ, όπως αυτή εκφράζεται πλέον από πολλούς. Λένε πως η Αμερική δεν είναι το κέντρο του Manhattan, η Wall Street, η Βοστώνη, η Καλιφόρνια και οι ουρανοξύστες. Είναι ο αγράμματος λευκός αγροτόκοσμος που κατοικεί στο κέντρο και στο νότο των ΗΠΑ.
Είναι φτωχοί λευκοί χωρίς πανεπιστημιακή μόρφωση που σαν στρατιώτες πήγαν και σφάχτηκαν στο Βιετνάμ και στην Κορέα, για να μην έρθουν οι κομμουνιστές και τους πάρουν τα αγροκτήματα που κληρονόμησαν από τους παππούδες τους. Τους τα παίρνουν βέβαια οι τράπεζες και τα funds αλλά αυτοί δεν το γνωρίζουν. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι γόνοι κατατρεγμένων Γερμανών, Ιρλανδών, Πολωνών, Σκωτσέζων, Γάλλων και Σλαβόφωνων αγροτών, που ήρθαν στις ΗΠΑ από τότε που άρχισαν να χτίζονται ως κράτος. Γι’ αυτό και είναι όλοι τους κατάλευκοι ξανθοί.
Οι Αμερικανοί αστοί τους αποκαλούν «rednecks» (επειδή έχουν σβέρκο κατακόκκινο από τον ήλιο δουλεύοντας στις φάρμες) αλλά και country bumpkins (βλαχαδερό). Πολλοί από αυτούς μπαίνουν στον αμερικάνικο στρατό να τιμήσουν τάχα τη χώρα τους, αλλά και να λύσουν με κάποιο τρόπο τα οικονομικά τους προβλήματα.. Βαθειά θρησκευόμενοι και πολλοί από αυτούς ανήμποροι να συντηρήσουν τα αγροκτήματά τους, τα χάνουν σε πλειστηριασμούς. Είναι όμως τόσο δεμένοι με τη γη τους που πολλές φορές τραβούν από το συρτάρι το καλολαδωμένο colt του παππού τους και τινάζουν τα μυαλά τους στον αέρα, για να μην αντικρύσουν την απώλεια της γης τους. Γι’ αυτούς Αμερική δεν είναι η Νέα Υόρκη ή το Λος Άντζελες, αλλά το μικρό τους χωριό.
Δουλεύουν πολύ, αλλά παραμυθιάζονται εύκολα. Μισούν τους μαύρους, τους Εβραίους, τους μετανάστες, τους Λατίνους, τους σκουρόχρωμους, τους μη Χριστιανούς, τους Ινδιάνους. Γι’ αυτούς υπάρχει μόνον η δική τους Αμερική. Παντρεύονται, χωρίζουν, κυνηγούν, ψαρεύουν, χορεύουν, κρατούν όπλα στα σπίτια τους και μιλούν τη δική τους γλώσσα. Αγγλικά του αμερικάνικου νότου γεμάτα ιδιωματισμούς. Στο μυαλό τους υπάρχει το «American dream», το όνειρο του πλουτισμού και της δόξας.
Παρηγοριά τους, η confederate flag (η σημαία του αμερικάνικου νότου) και η ελπίδα πως κάποια στιγμή θα διώξουν όλους τους κομμουνιστές από τον Λευκό Οίκο και θα ξαναπάρουν τη χώρα τους στα χέρια τους.
Για όλους αυτούς λοιπόν οι γραφειοκράτες της Ουάσινγκτον, οι «έμποροι των εθνών» της Wall Street και οι κολοσσοί δεν έκαναν τίποτα σχεδόν. Τους παραμύθιασαν, τους εξαπάτησαν και τους πέταξαν μέσα σε τσίγγινα σπίτια, συντροφιά με την πείνα τους και την ανέχειά τους. Φταίει η παγκοσμιοποίηση, τους είπαν. Ο Κινέζος και ο Κορεάτης εργάτης. Φταίει η Κίνα με τα φτηνά μεροκάματα.
Σ’ αυτούς απευθύνθηκε ο πολύ έξυπνος επιχειρηματίας Ντόναλντ Τραμπ, που πέρα από την κοινή καταγωγή που έχει με αυτούς τους τύπους, είναι το ίδιο γραφικός όπως κι αυτοί. Ο Τραμπ κατάφερε να κάνει το αμερικάνικο όνειρό τους πραγματικότητα. Τους υποσχέθηκε πως το ίδιο μπορούν να κάνουν κι αυτοί. Μίλησε μέσα τους. Τους πάτησε το κουμπί της εθνικής τους ευαισθησίας όταν μίλησε πως θα κυνηγήσει τους μετανάστες, τους αλλόθρησκους, τους σκουρόχρωμους και τους ισλαμιστές.
Ο Τραμπ κινήθηκε έξυπνα. Δεν είναι πολιτικός, αλλά επιχειρηματίας σκληρός. Δημοσιοσχεσίτης, έξυπνος, δραστήριος, αδίστακτος, απρόβλεπτος, γυναικάς και πολύ Αμερικάνος.
Σίγουρα δεν μπήκε στην πολιτική να βγάλει λεφτά. Μπήκε από καπρίτσιο. Ο Τραμπ σαφώς και δεν θα κάνει όσα υποσχέθηκε, τουλάχιστον στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Το βαθύ γραφειοκρατικό κατεστημένο αλλά και οι «έμποροι των εθνών» της Wall Street δεν θα τον αφήσουν. Ίσως τον αφήσουν να ξεκινήσει οικονομικό πόλεμο με την Κίνα… θα δούμε.
Μπορεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τη Ρωσία. Αυτό τρομάζει την γερμανοκρατούμενη Ευρώπη που δεν βολεύεται με την εσωστρεφή πολιτική που επιθυμεί να εφαρμόσει ο Τραμπ.
Όλα αυτά, με μύριες επιφυλάξεις. Αυτό όμως που πραγματικά μας χαροποιεί είναι το δυνατό χτύπημα που δέχτηκε το μιντιακό και δημοσκοπικό κατεστημένο. Το μόνο όμως που μπορούμε να πούμε είναι πως ο κόσμος θα είναι πολύ διαφορετικός από σήμερα. Για καλύτερα, για χειρότερα, δεν ξέρει κανείς μας. Διαφορετικά όμως σίγουρα. Η Αμερική πλέον θα μπει σε μια περίοδο αστάθειας με εμφυλιακά χαρακτηριστικά! Πόσο αυτά θα κρατήσουν, μας είναι άγνωστο.
Μια πολύ καλή ανάγνωση της «νέας» Αμερικής από αυτούς που δεν έχουν επηρεαστεί από καθεστωτικές λογικές, βλέπουν με καθαρό μάτι και ας ελπίσουμε για το καλό της ανθρωπότητας, όλα να πάνε σε καλό δρόμο. Έναν δρόμο διαφορετικό από αυτόν που οδηγούσε το κατεστημένο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης με μπροστάρη την οικογένεια Κλίντον.
Επιμέλεια Διαμαντή Θ. Βαχτσιαβάνου
