Ήταν τόσες οι μέρες του Δημητράκη (Μιμιλίδη), και αδυσώπητα μα και τόσο αναπάντεχα, έφυγε απ’ τη ζωή, έτσι απλά, έτσι όπως ζούσε, έτσι χαμογελαστά!
Ο Άγιος Βαρθολομαίος Φλώρινας, μα και όλη η Φλώρινα και πιότερα τα χωριά του πρώην δήμου Περάσματος, θρηνούν για το αδόκητο φευγιό του Δημητράκη, αυτόν που ενέπνεε τον σεβασμό και την αγάπη σε όλους, γιατί υπήρξε στη ζωή του η προσωποποίηση της ανθρωπιάς και της προσφοράς σε όλους τους συνανθρώπους του.
Όμως ο Δημητράκης θα ζει για πάντα στις καρδιές και τις ψυχές όλων όσων τον γνώρισαν, μέσα από τα ίδια τα γεγονότα που έζησαν μαζί του, γιατί ο Δημητράκης («Σιώμος») όλο και κάτι καλό, μικρό και μεγάλο, είχε να προσφέρει σε κάθε του συνάνθρωπο, έτσι επέλεξε να ζήσει και έτσι ποτέ δεν θα ξεχαστεί…
Ελαφρύ το χώμα του Αγίου Βαρθολομαίου που θα σ’ αγκαλιάσει, Δημητράκη, καλό ταξίδι και διαμονή στας αιωνίους Μονάς…
Οικογένεια της εφημερίδας ΚΟΖΑΝΗ