Σήμερα, στα 83 του χρόνια, ο Καλύβας Μανώλης αντικατοπτρίζει μια ζωή αφιερωμένη στον αθλητισμό, τον στρατό και την κοινότητά του.
Γεννημένος το 1941 στον Κρόκο Κοζάνης, ο Μανώλης από νεαρή ηλικία ανέπτυξε την αγάπη του για τον αθλητισμό. Σε εφηβικά του χρόνια, μετακόμισε με την οικογένειά του στα Πετρανά.
Η στρατιωτική του θητεία, σε έναν καιρό που η υπηρεσία ήταν διάρκειας περισσότερων από δύο ετών, αποτέλεσε σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή του. Ο Καλύβας Μανώλης δεν ήταν απλά στρατιώτης, αλλά ένας αθλητής με πνεύμα ανταγωνισμού. Συμμετείχε σε αγώνες δρόμου στη Θεσσαλονίκη, όπου κατέκτησε χρυσό μετάλλιο, κύπελλο και έπαινο. Ο Καλύβας Μανώλης άφησε το αποτύπωμά του στην πίστα. Τα ονόματα των νικητών, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου, κυκλοφόρησαν στις σελίδες των εφημερίδων.
Μια περίεργη στιγμή που έμεινε αξέχαστη για τον Καλύβα Μανώλη ήταν όταν ο ξάδερφός του, Λάζαρος Καλύβας, πρωταθλητής σε αγώνες δρόμου, παρακολουθούσε τους αγώνες και φώναζε από την κερκίδα: “Κοσια Μανώλη, γιατί σι λεν Καλύβα;”. Η στιγμή αυτή ήταν σαν μια κοινοτοπία που συνδέει την οικογένεια και τον αθλητισμό.
Τιμητική άδεια και απαλλαγή από τις υπηρεσίες του στρατού για δύο μήνες μαρτυρούν τον σεβασμό και την αφοσίωσή του προς τις υποχρεώσεις του
