Κωνσταντίνος Βέλλιος (7 Μαρτίου 1772 – 23 Δεκεμβρίου 1838).
Από το χωριό Βλάστη Κοζάνης, ήταν έμπορος και ένας από τους μεγάλους εθνικούς ευεργέτες της Ελλάδας.
Με καταγωγή από την Καστοριά, η οικογένειά του διέφυγε εκεί μετά τα τουρκοαλβανικά αντίποινα μετά την αποτυχημένη εξέγερση του Ορλώφ (1770).
Λίγο αργότερα, η οικογένειά του μετανάστευσε στην Αυστρία, όπου ο Κωνσταντίνος έλαβε εκπαίδευση στη Βιέννη και για λίγο στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν στη Βιέννη όπου έκανε την περιουσία του, στο εμπόριο και το χρηματιστήριο.
Μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης (1821) και τα επόμενα χρόνια, ξόδεψε μεγάλο μέρος της περιουσίας του σε δωρεές προς την Ελλάδα και με δικά του λόγια – «να βοηθήσει και να φανεί χρήσιμος στην πατρίδα μου σε μια εποχή που αρχίζει να ανατέλλει ξανά».
Οι συνεισφορές του περιλάμβαναν διάφορα έργα:
– The building of the Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών “Η Ελπίς” (General Hospital of Athens).
– Το κτίριο σχολείων και βιβλιοθηκών, όπου δώρισε εκατοντάδες βιβλία και άλλους πόρους.
– Ίδρυσε την Αρχαιολογική Εταιρεία Αθηνών (Archaeological Society of Athens), με στόχο την ενθάρρυνση των αρχαιολογικών ανασκαφών, τη συντήρηση και την έκθεση αρχαιοτήτων στην Ελλάδα.
– Σύσταση καταπιστευματικού για υποτροφίες νέων, συγκεκριμένα από την περιοχή καταγωγής του Μακεδονίας.
– Δωρεά πολλαπλών αγροτεμαχίων στον δήμο Αθηναίων και στην Αταλάντη στη Στερεά Ελλαδά για τους πρόσφυγες από τη Μακεδονία, μετά τις αποτυχημένες Επαναστάσεις στο Βορρά κατά την εκστρατεία του 1821.
Πεθαίνοντας τον Δεκέμβριο του 1838, υπάρχουν μνημεία και προτομές αφιερωμένα στον Κωνσταντίνο Βέλλιο σε όλη την Ελλάδα.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. ΑποδοχήΔιαβάστε περισσότερα
