116
Βασίλη Παπαδημούλη
Η Κορυφή επιμένει παραδοσιακά και ετοιμάζεται για την γουρουνοχαρά της αυτή την Κυριακή στις 17 Δεκεμβρίου. Είναι μία ευκαιρία να ξαναζήσουν οι Κορυφιώτες που είναι διάσπαρτοι σε όλη την χώρα τα Χριστούγεννα όπως παλιά και να δώσουν ζωή έστω και για μέρα στο χωριό που τείνει να ερημώσει. Τέτοιες μέρες η γουρουνοχαρά ήταν χαρά μεγάλη και γιορτή σε κάθε σπίτι καθώς ήταν η μέρα σφαγής του γουρουνιού, που μεγάλωναν από τον Μάιο . Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαίρετη φροντίδα. Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού, απαιτούνταν 5-6 άνδρες ενώ ακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα. Οικογένειες συνήθως συγγενικές, φιλικές, καθόριζαν με σειρά ποια μέρα θα έσφαζε το γουρούνι της η κάθε οικογένεια. Έγδερναν το γουρούνι, το δέρμα, αφού το αλάτιζαν, το δίπλωναν στα τέσσερα και το κρατούσαν για να φτιάξουν τα γουρουνοτσάρουχα για τις καλοκαιρινές δουλειές τους Διαχωρίζονταν το λίπος από το ψαχνό, τεμαχιζόταν και τα μικρά παιδιά έπαιρναν τη “φούσκα” του γουρουνιού, έβαζαν μέσα κόκκους καλαμποκιού για να είναι θορυβώδης και την έκαναν παιχνίδι
Στη συνέχεια βράζανε το λίπος για την εξαγωγή της περίφημης “λίγδας” την οποία αποθήκευαν σε μεγάλα δοχεία.
Πάστωναν το κρέας και το τοποθετούσαν επίσης σε δοχεία με λίπος του περίφημου “καβουρμά”.
Αυτό όμως που απαιτούσε πραγματικά ιδιαίτερη τεχνική ήταν η αφαίρεση και ο καθαρισμός των πολλών μέτρων εντέρου για τα λουκάνικα. Τα περνούσαν σε “θηλιές”, και τα κρεμούσαν στα ταβάνια Ψησίματα, τηγανίσματα με συκωταριές, τα πνευμόνια, οι τηγανιές και οι τραγανές τσιγαρίδες ευωδίαζαν και κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στον πειρασμό να δοκιμάσει!
«Ελάτε έχουμε γουρουνοχαρά», στις 12 το μεσημέρι την Κυριακή στην πλατεία του χωριού με τσιγαρίδες φαγητό άφθονο κρασί και γλέντι τρικούβερτο με την ορχήστρα του Παναγιώτη Ντίμτσιου