Λόγος -μύθος -Αυταπάτη (Θεόδωρου Κωνσταντινίδη)

Η αυταπάτη είναι αποτέλεσμα της μετατροπής του λόγου σε μύθο:συνήθως η ανθρώπινη νόηση ξεκινά από το μύθο και καταλήγει στο λόγο. Κάποτε συμβαίνει το αντίθετο. Ξεκινά από το λόγο και καταλήγει στο μύθο. Σκοπός η εξαπάτηση των άλλων με συνήθη κατάληξη την εξαπάτηση του ιδίου του εαυτού μας, δηλαδή την αυταπάτη. Ας δούμε γιατί και πώς συμβαίνει αυτό. Πρώτα, όμως, μια διάκριση μεταξύ μύθου και λόγου:
α. ο μύθος είναι μια πλαστή διήγηση, ο λόγος στηρίζεται στην πραγματικότητα και στην αλήθεια
β. ο μύθος κινεί τη φαντασία και τη γοητεύει, ο λόγος έχει αποδεικτική δύναμη, στηρίζεται σε αντικειμενικά, πραγματικά στοιχεία και δε συγκρούεται με τη λογική
γ. ο μύθος σαγηνεύει και προσελκύει, χρησιμοποιεί γλώσσα ποιητική και είναι αλληγορικός. Ο λόγος αποκαλύπτει γυμνή την αλήθεια, είναι πολυσήμαντος και γνήσια τελεστικός, έχει, δηλαδή, αποτέλεσμα κερδοφόρο για όλους.
Στην πολιτική, τώρα, όσοι αρνούνται συστηματικά το λόγο και χρησιμοποιούν το μύθο για να γοητεύσουν και εξαπατήσουν τους άλλους με σκοπό τον προσπορισμό ιδίου οφέλους, καταλήγουν τελικά να πέφτουν και οι ίδιοι θύματα απάτης και να ζουν με αυταπάτες, που ορίζονται ως η χειρότερη μορφή απάτης. Σε τι συνίσταται, αλήθεια, η αυταπάτη; Πιστεύουν πως διαθέτουν εκείνη τη μαγική δύναμη της αιώνιας εξαπάτησης των άλλων μέσω μύθων και ολισθαίνουν, έτσι, στην ανίατη αυτή ασθένεια της αυταπάτης, χωρίς να αντιλαμβάνονται πλέον την πραγματικότητα που διαμορφώνεται ολόγυρά τους, και είναι εντελώς διάφορη από εκείνη που ήξεραν αρχικά.
Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει διαρκώς ο Πρωθυπουργός και οι κυβερνώντες. Συνεχίζουν τους μύθους και δεν καταλαβαίνουν ότι πλέον δεν τους πιστεύει κανείς, ούτε κι όταν ακόμα λένε καμιά φορά την αλήθεια. Από την ασθένεια τους αυτή μπορούν να βρουν λύτρωση, αν βρουν, μόνο όταν απομακρυνθούν από την εξουσία, αν βγουν, δηλαδή, από το σπήλαιο του Πλάτωνα και πάψουν να βλέπουν τις σκιές των πραγμάτων…