Μαρτυρικοί τόποι – Κατοχικό δάνειο – Πολεμικές αποζημιώσεις – Κλεμμένες αρχαιότητες & μία πρόταση στον περιφερειάρχη Δ. Μ. κ. Αμανατίδη! (Του Διαμαντή Θ. Βαχτσιαβάνου)


Προς τον περιφερειάρχη Δ. Μακεδονίας, Γιώργο Αμανατίδη!
Ο πρώτος και δεύτερος μεγάλος πόλεμος είχε πρωταγωνιστή τη Γερμανία. Σήμερα οι συνθήκες υποταγής έχουν αλλάξει αμφίεση. Αντί για κράνος και όπλα, φοράνε γραβάτα και η επίθεση γίνεται μέσω των τραπεζιτών τους, με το ευρώ. Κατά τον Σλοβένο διανοούμενο Σλαβόϊ Ζίζεκ, η Ελλάδα είναι «πειραματόζωο για την επιβολή ενός νέου κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου, με ένα παγκόσμιο διακύβευμα».
Μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας όμως υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Τον Μάρτιο του 1942 και ενώ ο λιμός θέριζε ήδη την κατεχόμενη Αθήνα, οι Γερμανο-Ιταλοί αποφάσισαν από μόνοι τους, πως οι δαπάνες των κατοχικών στρατευμάτων θα καλύπτονται με χρήματα της Ελλάδας!
Είναι οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Είναι το κατοχικό δάνειο, οι κατοχικές αποζημιώσεις, οι οφειλές προς το ελληνικό δημόσιο και τους Έλληνες πολίτες. Είναι ακόμη οι χιλιάδες κλεμμένες αρχαιότητες που παραμένουν δέσμιες στα χέρια των κλεπτών!
Τι φταίει όμως που όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις δεν διεκδίκησαν τα αυτονόητα; Αδυναμία, δουλοπρέπεια, σύμπλεγμα κατωτερότητας απέναντι στην «γερμανική ισχύ»;
Η συμφωνία του Λονδίνου (1953) ανέβαλε την ρύθμιση των γερμανικών υποχρεώσεων έως ότου οι δύο Γερμανίες ενωθούν. Αυτό ενώ έγινε το 1990 και άλλες χώρες ικανοποιήθηκαν, η Ελλάδα έμεινε εκτός. Γιατί παραμένουν ελάχιστες οι φωνές που επιμένουν να θυμίζουν τα ζητήματα αυτά
Το ιστορικό-πολιτικό-οικονομικό και ηθικό χρέος της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα και τους Έλληνες, μήπως κάποιος πρέπει να το θυμίζει σε κάθε επίσκεψη Γερμανών αξιωματούχων στην Ελλάδα; Η ιστορική μνήμη έχει «κρατήσει» για κάθε τόπο ξεχωριστά τις δολοφονίες αμάχων, τις καταστροφές χωριών και πόλεων (Κάνδαμος, Καλάβρυτα, Δίστομο, Καισαριανή, Πύργοι και Μεσόβουνο Εορδαίας κλπ.).
Μνημεία που θυμίζουν τις κατοχικές καταστροφές και τις εκτελέσεις αμάχων, διάσπαρτα σε κάθε τόπο. Εντυπωσιάζει ο μαρτυρικός τόπος των Καλαβρύτων, όπου «ματωμένοι» σταυροί μαρτυρούν των ωμότητα του γερμανικού imperium. Μνημεία βαμμένα με αίμα σε κάθε γωνιά της Ελληνικής επικράτειας. Μαρτυρικοί τόποι υπάρχουν και στη Δυτ. Μακεδονία και περιμένουν ΑΝΑΔΕΙΞΗ-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ-ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ-ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ.
Μήπως οι εικόνες των γερμανικών καταστροφών πρέπει να σταλούν σε κάθε μέλος της γερμανικής βουλής, σε κάθε Γερμανό αξιωματούχο, σε όλα τα γερμανικά ΜΜΕ, με την επισήμανση «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ – ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ»; Μήπως με ένα λεύκωμα με αυτές τις εικόνες φρίκης, πρέπει να υποδέχονται οι τοπικοί μας φορείς (Περιφέρεια – Δήμοι), τον κάθε Γερμανό αξιωματούχο… και όχι μόνο;
Μήπως της πρωτοβουλίας αυτής πρέπει να επιληφθεί ο περιφερειάρχης Δυτ. Μακεδονίας κ. Αμανατίδης, κινητοποιώντας και τις άλλες περιφέρειες; Μήπως πρέπει να υπάρξει πρόταση της Περιφέρειας Δ. Μακεδονίας στα ΕΛ.ΤΑ, να τυπωθεί γραμματόσημο με τις ελληνικές διεκδικήσεις για το γερμανικό-αναγκαστικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις; Μήπως πρέπει να τυπωθεί ειδική κάρτα για τις ελληνικές διεκδικήσεις και η οποία θα αποστέλλεται σε όλο τον κόσμο, ειδικά στους Γερμανούς, κατά τις περιόδους των εορτών;
Από αυτή την «ευχετήρια» προσπάθεια δεν θα μπορούσαν να εξαιρεθούν το διευθυντήριο των Βρυξελλών, οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ και η πρεσβεία των «συμμάχων» ΗΠΑ… με την επισήμανση της «νέας μεθόδου», μνημονιακής τώρα, της γενοκτονίας του Ελληνικού λαού!
Μήπως κ. περιφερειάρχη Γ. Αμανατίδη, πρέπει να ενεργοποιήσετε δυνάμεις που θα συγκεντρώσουν υπογραφές Ελλήνων πολιτών, της Ακαδημίας, αλλά και Φιλελλήνων, όπου θα ζητείται να αναλάβει η κυβέρνηση και η Ελληνική Βουλή με απόφασή της, την πρωτοβουλία ενεργοποίησης με κάθε τρόπο του ζητήματος των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα; (κατοχικό δάνειο – πολεμικές αποζημιώσεις – κλεμμένες αρχαιότητες).
Να θυμίσουμε σε όλους που τόσο μας αγαπάνε, ειδικά τους μνημονιακούς μας εταίρους, τα λόγια του Μολιέρου: «Το φως της αλήθειας έκανε πολλούς ανθρώπους να ζητούν να κρυφτούν πίσω από τον ίσκιο τους».
Εάν περιφερειάρχη κ. Αμανατίδη τολμήσεις, τότε ίσως ξεκινήσει κάτι διαφορετικό. Το λιγότερο όμως που μπορεί να συμβεί είναι να «ξυπνήσουν» συνειδήσεις, συνειδητοποιώντας το χρέος τους, πως «και ένα μάρκο να ήταν» όπως είπε ο Μαν. Γλέζος, οφείλει να το πληρώσει η Γερμανία, για να μην ξανασυμβούν παρόμοια ανοσιουργήματα!