Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα, σκέφτηκα πως η ανδρική φιγούρα που αναδείκνυε ο ρόλος του Τζο Ίγκλις , στην αμερικάνικη σειρά “Το μικρό σπίτι στο λιβάδι”, ήταν για πολλές δεκαετίες, το πρότυπο της ανδρικής τελειότητας που μεγάλωσε πολλές γενιές παιδιών , σαν τη δική μου.
Είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μπορούσαν να γοητεύσουν το γυναικείο – και όχι μόνο – τηλεοπτικό κοινό.
Έντιμος σε κάθε του απόφαση, ειλικρινής σε κάθε του σχέση, υπεύθυνος, εργατικός, υποστηρικτικός στη γυναίκα του και στα παιδιά του, υπομονετικός στη σκληρή καθημερινότητα της βιοπάλης, ανεκτικός στις προκλήσεις της εποχής, γεμάτος κατανόηση απέναντι στα άλλα μέλη της μικρής επαρχιακής κοινότητας που σαν μικρογραφία του Νέου Κόσμου, συχνά αντανακλούσε έναν κόσμο αδικιών και διακρίσεων που ποτέ δεν άφησε να τον αλλοτριώσουν, τρυφερός και αποφασιστικός ταυτόχρονα,
περήφανος και όμορφος,
με μάτια χαμογελαστά, γεμάτα γλύκα και αθωότητα!
Πέρα από το προφανές, πως η σειρά ήταν μια πρώιμη εξιδανίκευση και διαφήμιση του ” αμερικανικού ονείρου”,
νομίζω πως ο χαρακτήρας του υπέροχου Τζο, συνθέτει ακόμη, όλα εκείνα τα στοιχεία που αναζητούν οι γυναίκες σε κάθε εποχή…
Αρκεί να θυμούνται, πως κάθε σύγχρονος “Τζο”, για να φτάσει στον καλύτερο εαυτό του, χρειάζεται δίπλα του και μια συνοδοιπόρο ζωής με κοινό αξιακό κώδικα, για να τον εμπνέει.
Σαν την Καρολάιν.
Ολυμπία Τσικαρδάνη
