Μερ’ έσνε, πού επήες Θέ’ μ; ( αφιέρωμα στη γενιά του ξεριζωμού). Θ. Κωνσταντινίδης

Άλλαξε φτερά, δεν άλλαξε φωνή!ποίησης συσχετισμός:

Ω! εράεψαμε σε, Θέ’ μ’,
ση χαλαμονής τον καιρόν,
σα συντρίμμια απέσ’
νύχταν και ημέραν,
α’ στ’ έσπαζανε μας οι Τουρκάντ,
εκούξαμ’ τ’ όνομα σ’
με χίλια στόματα,
έκλαψαμ, εξόρτσανε μας,
πού έσνε Θεέ μ’ Μεγαλοδύναμε;
κι έκουγες πως εβάρκιζαμε;
εκρύφτες σα παλαιά τα έμορφα τα Εκκλησίασις;
ενέσπαλες μας; νουνίζω και τρομάζω..
Τα δάκρια μουν εγένταν το φαϊν εμουν
νύχταν και ημέραν…
Πού επήες Θέ μ; Μέρ έσνε;
ρωτώ σε άλλο μίαν…
Καλλίον μ’ ερωτάς πού έμνε εγώ,
αλλά πού έστουν εσείς, τ’ εμά τα παιδία.
Ατό εν το ερώτεμαν α’ ση Αδάμ την εποχήν:
Μέρ’ είσαι Αδάμ, πού εκρύφτες;
Μέρ’ είσαι, Άνθρωπε, πού επήες;….
Γιώτα Σπανού Στρατή:
Στον αιώνα μας, πολλές οι δυστυχίες.
Μα τούτος ο απροσδόκητος πόλεμος!!!
Και υποτίθεται ότι είναι Χριστιανός, αυτός, ο αντίχριστος, ο απάνθρωπος!
Πού είναι ο Μεγαλοδύναμος!
Πόσοι τάφροι. ακόμα θα γεμίσουν; πόσα παιδικά μάτια θα κλείσουν;
Πόσες καρδιές θα λειώσουν;!!!!!
Ο Θεός υπάρχει!
Είθε να ανοίξει την αγκαλιά του!..
Oleksandr Irvanets
Χάρκοβο (απόσπασμα σε μετάφρραση):
Από μια Πόλη διαμελισμένη από πυραύλους,
θα φωνάξω σ’ ολόκληρο τον κόσμο:
Φέτος, την Κυριακή της Τυροφάγου
δε συγχωρώ κανέναν!
Κόσμε – Κόσμε, λοιπόν “ίνα τι μας εγκατέλειψες”!
Όμως, στην κόλαση αυτών των μαρτυρίων, υπομονή!
καλά κρατεί ακόμη το χρυσό, θολωτό Κίεβο,
η Μπούχα και το Χόστομες και το Ίρπιν!
Θα αντέξουμε, θα τα ξεπεράσουμε όλα..
“πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας είναι”
“Η Ρωμανία κι αν επέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο”!!!

69Τασουλα Πατιό, Θεὀδωρος Κωνσταντινίδης και 67 ακόμη

20 σχόλια

Μου αρέσει!

Σχόλιο