Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι γεγονός σημαντικό για την Εκκλησία, το Γένος μας και την Ανθρωπότητα. Θα αφήσω σε άλλους πιο ειδικούς τον θεολογικό σχολιασμό. Θα ασχοληθώ σήμερα με ορισμένα μηνύματα Παιδείας που αποκομίζουμε από τη Σύνοδο.
Μάθημα Πολιτικής Αγωγής: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δικαιούται να έχει προσωπική ευλάβεια προς την Ορθόδοξη Παράδοση και να μετέχει στις Ιερές Ακολουθίες προσευχόμενος και γονατίζοντας όποτε τούτο προβλέπεται. Όλοι οι πιστοί γνωρίζουν ότι μετά τη Θεία Λειτουργία της Πεντηκοστής ακολουθεί αμέσως ο Εσπερινός του Αγίου Πνεύματος με τις καθιερωμένες γονυκλισίες κληρικών και λαϊκών κατά την ανάγνωση των ευχών. Οι παλαιότεροι μάλιστα έλεγαν ότι πηγαίνουν στον Εσπερινό «της γονατιστής». Είναι μία εξαιρετική ημέρα για την Εκκλησία και ορθώς ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος επέδειξε τον προσήκοντα σεβασμό. Όσοι τον επέκριναν λησμονούν ότι αυτός ο τόπος οφείλει την ελευθερία του στους αγωνιστές του 1821, οι οποίοι οραματίσθηκαν μία Ελλάδα Ορθόδοξη Χριστιανική και δημοκρατική.
Μάθημα διαχρονικής ελληνικής γλώσσας: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και πολλοί άλλοι εκ των συμμετεχόντων στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο χρησιμοποιούν μία δυναμική γλωσσική μορφή της λογίας ελληνικής. Η γλώσσα μας δεν χωρίζεται με διακριτό κενό μεταξύ Αρχαίας και Νέας. Τα ελληνικά της Καινής Διαθήκης, η γλώσσα των βυζαντινών κειμένων, η καθαρεύουσα του 19ου αιώνος, η οποία δημιούργησε μία ολόκληρη ορολογία που δεν υπήρχε, η λογία έκφραση των σημερινών εκκλησιαστικών ταγών καταδεικνύουν τον θαυμαστό πλούτο της γλώσσας μας καθώς και τη συνέχεια του Ελληνισμού. Είναι επίσης εντυπωσιακό να βλέπουμε Σέρβους, Τσέχους, Αφρικανούς και άλλους Ορθοδόξους Επισκόπους να χειρίζονται ωραιότατα την ελληνική σε όλες τις μορφές της, όταν δυστυχώς πολλά ελληνόπουλα αποφοιτούν από το Λύκειο αγνοώντας στοιχειώδεις κανόνες της Γραμματικής και του Συντακτικού μας.
Όσοι ομιλούν κατά των Αρχαίων Ελληνικών ας ρωτήσουν για την αξία τους τον Μητροπολίτη Κένυας Μακάριο, που διδάσκει τη διαχρονική ελληνική γλώσσα με πολυτονικό σε Αφρικανούς Ορθοδόξους, και τον Σέρβο Επίσκοπο Μπάτσκας Ειρηναίο, που διδάσκει τα Αρχαία Ελληνικά στη Θεολογική Σχολή Βελιγραδίου.
Μάθημα Ιστορίας. Το Βυζάντιο (Ρωμανία), το οποίο υποτιμάται από ορισμένους συγχρόνους διανοητές, είναι πάντα παρόν στη ζωή των Ορθοδόξων. Παρακολουθώντας τη Σύνοδο, αναλογιζόμαστε την ακτινοβολία του Βυζαντινού Ελληνισμού προς τους λαούς της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης. Τί γνωρίζουν σήμερα τα παιδιά μας για την ιστορία των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων, για τους Θεσσαλονικείς φωτιστές των Σλάβων Κύριλλο και Μεθόδιο, τους Έλληνες καλλιτέχνες του 14ου αιώνος που αγιογράφησαν τα σερβικά μοναστήρια του Κοσσυφοπεδίου; Πόσοι «μεταμοντέρνοι» ιστορικοί γνωρίζουν ότι ο Ρουμάνος πολιτικός Γιόργκα χαρακτήρισε τη χώρα του ως «το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο»; Δράξασθε Παιδείας!
Κ. ΧΟΛΕΒΑΣ