Μνημόσυνο για την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης. του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Μνημόσυνο  για την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, 29 Μαΐου 1453, τελέσαμε στη Θεία Λειτουργία (29-5-2021) στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.

Ο εφημέριος του Ναού π. Κωνσταντίνος Ι. Κ. μνημόνευσε: ‘’…. Υπέρ αναπαύσεως των δούλων του Θεού, Κωνσταντίνου αυτοκράτορος του Παλαιολόγου και των συν αυτώ συναγωνιστών, των θυσιασθέντων διά την υπεράσπισιν της Κωνσταντίνου Πόλεως, κατά τα γεγονότα της αλώσεως αυτής, γενομένης υπό των Τούρκων, κατά την 29η μηνός Μαΐου, του έτους 1453…’’.

Αναφορά στην άλωση γίνεται στα Δίπτυχα 2021 της Εκκλησίας της Ελλάδος: ‘’Μην Μάιος. 29. Σάββατον. Επέτειος της αποφράδος ημέρας της υπό των Τούρκων γενομένης αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως (1453)’’.

Η μαύρη αυτή επέτειος αποτελεί καθοριστική γραμμή στην ιστορική πορεία του Γένους μας και δονεί τις πιο βαθιές χορδές κάθε ελληνικής ψυχής.

Δεν πρόκειται για την κατάληψη μιας πόλης. Ούτε και για την κατάλυση μιας ένδοξης αυτοκρατορίας, έστω συρρικνωμένης και πλήρως καταβεβλημένης.

Το γεγονός της άλωσης της Κωνσταντινούπολης σηματοδοτεί την ολοκλήρωση (ή τη διακοπή) ενός κύκλου συνύπαρξης μεταξύ μιας πολιτικής διοίκησης και μιας έμπρακτης χριστιανικής πνευματικότητας, στηριγμένης στο (και εμπνεόμενης από το) αυθεντικό ήθος των Πατέρων και των Αγίων (Μαρτύρων και Οσίων) της Εκκλησίας του Χριστού.

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είναι ίσως ο ηρωικότερος, πάντως ο τραγικότερος από όλους τους βυζαντινούς αυτοκράτορες. ‘Έχει ο ίδιος πλήρη γνώση της ιστορικής παράδοσης των προκατόχων του, αλλά και πλήρη επίγνωση των διαστάσεων του ρόλου του. Διακατέχεται, λοιπόν, από το φρόνημα αλλά και από την προθυμία να υπερασπιστεί, έστω και χωρίς ελπίδα, ένα όραμα, το οποίο θα επιζήσει, ακόμα και όταν η ορατή δομή, – το βυζαντινό κράτος – θα έχει καταλυθεί.

Η στάση και η θυσία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (μαζί και των συναγωνιστών του) μεταβάλλουν μια αναπόφευκτη στρατιωτική ήττα σε σημείο αναφοράς και κριτήριο αξιολόγησης για όλους, που διατηρεί την ισχύ του μέχρι σήμερα.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος