ΝΑΖΙΑΝΖΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ ( Na(n)dawanda. Νάνανδος ,Ναντάντος , Νενέζι, Ναζιάνζους, Νενέζιος, Ναζιάνζ, Ναζιάντζο,– Nanathiango ,Nazianzós / Nanzianzós , Bekaklar – Gülağaç )
ΣΤΑΥΡΟΥ Π ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ -ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΗ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η Ναζιανζός ήταν πόλη στην Καππαδοκία 4 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του σημερινού χωριού Μπεκαρλάρ (πρώην Νενεζί). στην επαρχία της Αρχελαίδος (Aksaray)
Η πόλη είναι γνωστή κυρίως από την οικογένεια που έζησε εκεί τον 4ο αιώνα , από δυο επισκόπους που καταγόταν από το κοντινή Αζιανζο και υπηρετήσαν στην Επισκοπή Ναζιανζού που τους έδωσε και το προσωνύμιο.<< Ναζιανζινός >>που το έργο τους και η προσφορά αναγνωρίστηκε και αγιοποιήθηκαν
Ήταν ο Άγιος Γρηγόριος ο πρεσβύτερος ή Γέρος ο Ναζιανζινός και πατριάρχης της οικογένειας ,και ο γιος του ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ή Ναζιονζινος ένας από τους Τρεις Ιεράρχες της Χριστιανοσύνης
Αγιοποιήθηκαν και τα υπόλοιπα μέλι της οικογένειάς για την εξίσου σημαντική τους προσφορά, Νόνα η σύζυγος του Αγίου Γρηγορίου του πρεσβύτερου και τα άλλα δυο της παιδιά Καισάριος και Γοργονία. .Για την Αγία αυτή οικογένεια δώσαμε πληροφορίες στην προηγούμενη δημοσίευση.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Ναζιανζός (ελληνικά: Ναζιανζός), βυζαντινή πόλη στην επαρχία Καππαδοκίας της Τρίτης μεταξύ της Αποικίας της Καππαδοκίας και του Κόραμα ( Μικρά Ασία ), κατεστραμμένη και επί του παρόντος ανύπαρκτη. που βρίσκεται μεταξύ των σύγχρονων χωριών Berkalar (πρώην Nenizi) και Gülagaç, της Μικρής Ασίας .
Το τελευταίο πήρε το όνομα του από το κοντινό ηφαίστειο
*Το ηφαίστειο Göllüdağ
Το Gülağaç βρίσκεται στο οροπέδιο νότια του Kızılırmak στο κεντρικό τμήμα της περιοχής της Κεντρικής Μικράς Ασίας .
Το Göllüdağ είναι ένα σβησμένο ηφαίστειο που βρίσκεται 60 χλμ βόρεια του κέντρου της πόλης Νίγδης ( Niğdis), νοτιοδυτικά του χωριού Kömürcü στην επαρχία Gölcük.
Το ύψος του ηφαιστείου είναι 2172 μέτρα.
Υπάρχει μια κοιλότητα κρατήρα στην κορυφή του κώνου του ηφαιστείου και σε ένα μέρος αυτού του κρατήρα υπάρχει μια λίμνη κρατήρα που δίνει το όνομά της στο βουνό.
Το πιο σημαντικό υψόμετρο είναι το όρος Nenezi 1712 μέτρων κοντά στην περιοχή Bekarlar (Nazianzos;) Σύμφωνα με διάφορες κλιματικές ταξινομήσεις, η περιοχή βρίσκεται στη μέση κλιματική ζώνη και έχει ψυχρό ημιηπειρωτικό κλίμα. Η φυσική βλάστηση της περιοχής είναι στέπα.
Η γενική πηγή εισοδήματος της περιοχής είναι η γεωργία.
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ
Διαχρονικά είχε τα ονόματα : Na(n)dawanda. Νάνανδος ,Ναντάντος , Νενέζι, Ναζιάνζους, Νενέζιος, Ναζιάνζ, Ναζιάντζο,– Nanathiango ,Nazianzós / Nanzianzós , Bekaklar – Gülağaç
— Na(n)dawanda.
Η αρχική του μορφή στη Χεττιτική ή Καππαδοκική γλώσσα θα πρέπει να είναι *Na(n)dawanda.
— Νάνανδος ,Ναντάντος .
Αρχικά ονομάζονταν Νάνανδος Αναφέρεται για πρώτη φορά στα οδοιπορικά της ύστερης Ρωμαϊκής εποχής
Nandianulus και (N)anathiango
Αναφέρεται ως Nandianulus και (N)anathiango σε οδικούς οδηγούς του 3ου αιωνα μ.Χ.
— Ναζιανζός
390 μ. Χ. :Ναζιανζός / Nazianzós / Nanzianzós
— Nanathiango
400 μ. Χ. Nanathiango
— Νενεζί,
1928 μ.Χ.📖 : Νενέζη
— Μπεκακλάρ .
Η σημερινή ονομασία με την διοικητική υπαγωγή.
[ Bekaklar – Gülağaç ( περιοχή Çiftlik ) – Aksaray
Να σημειώσουμε ότι το όνομα Ναζιανζός διεκδικεί και η πόλη της Καρβάλης ή Γκέρβελη ή όπως λέγεται σήμερα Güzelyurt . που βρίσκεται νότια του οικισμού του σημερινού Bekaklar ,σε απόσταση περίπου 15 χλμ .
Κάτι που είναι σύνηθες σε πόλεις με ξεχωριστό ιστορικό ενδιαφέρον και στην προκείμενη περίπτωση είναι το όνομα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου του Ναζιανζινού.
Για την Καρβάλη θα αναφερθούμε στην επόμενη δημοσίευση μας .
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟ 1922
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την ύπαρξη Ελληνικής Χριστιανικής κοινότητας το 1922 , παλιότερα προφανώς και υπήρχε ,όντας και έδρα επισκοπής,οι πιέσεις όμως των Οθωμανών τους έκανε την ζωή δύσκολη,και ενδεχόμενα έφυγαν στην γειτονική Καρβάλη που υπήρχε σχετική ελευθερία .
ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ιστορία του στην αρχαιότητα είναι άγνωστη.
Οι πρώτοι οικισμοί ανθρώπων που άρχισαν να κατεβαίνουν στην πεδιάδα πριν από 10 χιλιάδες χρόνια ήταν στο χωριό Gülağaç Kızılkaya, 25 χλμ. νοτιοανατολικά του Aksaray, και στο Musular και το Aşıklı Höyük δίπλα στον ποταμό Melendiz. Ίχνη της Χαλκολιθικής Εποχής διακρίνονται σε οικισμούς πάνω σε βράχους που πρόκειται να εξαφανιστούν.
Στο Güvercinkayası στο χωριό Apsarı της συνοικίας, υπάρχουν ερείπια που δείχνουν πώς ζούσαν οι άνθρωποι αυτής της περιόδου. Σπήλαια που βρίσκονται στα χωριά Saratlı και Camiliören της περιοχής Gülağaç. Έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τα σπήλαια Ürgüp, Göreme, Derinkuyu και Kaymaklı που βρίσκονται στην περιοχή της Καππαδοκίας.
Το χωριό Νενίζι βρισκόταν ανατολικά του Ακσαράι (πρώην Αρχελαίς), στο οθωμανικό βιλαέτι
Ικονίου , μερικές φορές έχει ταυτιστεί λανθασμένα με τη Διοκαισάρεια .
Οι σύγχρονοι μελετητές εντοπίζουν την τοποθεσία του κοντά στο Nenezigözü , στην Ασιατική Τουρκία . Πιο συγκεκριμένα, το χωριό Bekarlar, Gülağaç
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Στην σημερινή κατοικημένη περιοχή συναντούμε δύο λόφους με λίγα ερείπια τείχους και μια ενδιάμεση τάφρο, εκεί όπου βρίσκεται στο σημείο συνάντησης των ορίων των επαρχιών Νίγδης (Niğde), Αρχελαίδος (Aksaray) και Νεαπόλεως ( Nevşehir. )
–Καστροπολιτεία Kömürcü/Kaletepe Mound.
Κοντά στην Νιζιανζό βρίσκεται το κάστρο Kömürcü -/Kaletepe Mound.
ή Göllüdağ ήταν καστροπολιτεία της Ύστερης Χεττατικής ή Χετταική εποχής (8ος π.Χ. αιώνας )
Κάπου στο σημείο που συναντώνται τα όρια των επαρχιών της Καππαδοκιας που προαναφέραμε Βρίσκεται κοντά στο σύγχρονου χωριό Kömürcü .
Τα ερείπια βρίσκονται στην άκρη της λίμνης κρατήρα του σβησμένου ηφαιστείου.
Στο βουνό βρέθηκαν ερείπια και άλλων οικισμών που χρονολογούνται από τον ύστερο πολιτισμό των Χετταίων
Η πόλη εδώ περιβάλλεται από ένα τείχος από ορεινούς βράχους και σημαντικά κτίρια προστατεύονται με ένα δεύτερο τείχος.
Κατά τις ανασκαφές που ξεκίνησαν το 1934 , διαπιστώθηκε
ότι οι πρώτοι άνθρωποι χρησιμοποίησαν αυτές τις περιοχές κατά τη μετάβασή τους από την Αφρική στην Ευρώπη
Στην συνέχεια των ανασκαφών βρέθηκαν δύο δικέφαλα λιοντάρια δύο λιοντάρια της πόρτας, δύο σφίγγες και βάσεις κιόνων
Όλα βρεθήκαν στην είσοδο στη νότια πλευρά του κτιρίου 112Χ228 μέτρων Τα λιοντάρια της διπλής πύλης που στηρίζουν τους κίονες στην εξωτερική πύλη είναι κατασκευασμένα από λευκή πέτρα ανδεσίτη και έχουν ύψος περίπου 1,5 μέτρα και μήκος 2 μέτρα.
Εκτός από αυτά, δύο λιοντάρια πύλης, βρέθηκαν στον εξωτερικό χώρο της πύλης, τα κεφάλια και το πλήρες σώμα τους λαξευμένα ανάγλυφα στις πλευρές του τετράπλευρου ογκόλιθου.
Το 2000, ένα θραύσμα οστού που πιστεύεται ότι ανήκει στον πρόγονο των αλόγων βρέθηκε κατά τη διάβρωση στην πλαγιά του βουνού.
ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΝΕΝΕΖΙ (ΝΑΝΖΙΑΝΖΟΥ )
Στα ανατολικά του χωριού Bekarlar. στην πεδιάδα κάτω από τον κώνο του όρους Νενέζη, που βρίσκεται στη μέση της πεδιάδας.
Εντοπίστηκε ένα εργαστήριο που εκτείνεται σε μεγάλη περιοχή. Στη δυτική πλαγιά του βουνού. σύρθηκε επίσης στους πρόποδες? Βρέθηκαν διάσπαρτα υπολείμματα οψιανού [Cauvin-Balkan-Atlı 1996:264].
Τοποθεσία και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά:
Ιστορία:Έρευνα και ανασκαφή:
Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον S. Payne στο Nevşehir. Βρέθηκε κατά τη διάρκεια επιφανειακών ερευνών στις επαρχίες Niğde. Δίπλα στους πόρους οψιανού του όρους Nenezi. Επεξεργασμένα μεγάλες και χονδρές νιφάδες και κομμάτια λεπίδων. υπολείμματα προετοιμασίας πυρήνα. Έκανε τον Πέιν να σκεφτεί ότι αυτό το μέρος μπορεί να ήταν ένα εργαστήριο [Todd 1980:34]. Στο ίδιο μέρος? Μεταξύ 1993-95; Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης; Υπό την προεδρία του N. Balkan-Atlı από το Τμήμα Προϊστορίας. Aksaray, που διεξήχθη από τον MC Cauvin από το CNRS και μια ερευνητική ομάδα. Nigde;
Κατά τη διάρκεια της Έρευνας με Οψιανό στις Επαρχίες Νεβσεχίρ, έγινε συλλογή επιφανειών και επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη του εργαστηρίου. Περιλαμβάνεται στον κατάλογο των εγγεγραμμένων αρχαιολογικών χώρων που έχει ετοιμάσει το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού.Στρωμάτωση:Ευρήματα: Ευρήματα που συλλέχθηκαν κατά την έρευνα 1993-95. Πυρήνες λεπίδων γενικά με ένα μόνο επίπεδο κρούσης. Λιγότεροι πυρήνες λεπίδων δύο επιπέδων. νιφάδες και λεπίδες? Περιλαμβάνει εξαρτήματα προμορφοποίησης τύπου δύο όψεων. Έχουν επίσης βρεθεί ωοειδείς άκρες με δύο όψεις. Με βάση τα ευρήματα· Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το εργαστήριο του βουνού Nenezi ήταν ένα εργαστήριο που χρησιμοποιήθηκε για την εξαγωγή προδιαμορφωμένων τεμαχίων οψιανού και, σε μικρότερο βαθμό, για την παραγωγή προμορφωμάτων μύτης και άκρων [Cauvin-Balkan-Atlı 1996:267].
Λείψανα:Ερμηνεία και χρονολόγηση: Χημικές αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε οψιδιανούς Aşıklı Höyük. έδειξε ότι αυτοί οι οψιανοί έχουν την ίδια χημική σύσταση με τους οψιανούς Kayırlı και Nenezi Dağ.
Ως εκ τούτου, έγινε κατανοητό ότι και οι δύο πηγές χρησιμοποιήθηκαν στην Προ-Κεραμική Νεολιθική Εποχή [Cauvin-Balkan-Atlı 1996:267].
–Εργαστήριο του ορυκτού << Οψιανού όψιδιανού >>
Το λατομείο οψιανού στην περιοχή Kozkuyu του χωριού Kömürcü που βρίσκεται πολύ κοντά στην Ναζιανζό,στις ανατολικές πλαγιές των βουνών Melendiz και τα ρινίσματα του μετάλλου που βρέθηκαν διάσπαρτα στο χώρο , δείχνουν ότι αυτό το μέρος ήταν ένα ανοιχτό εργαστήριο που χρονολογείται από την Προϊστορική περίοδο.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι ο οψιανός που βρέθηκε σε αφθονία στο όρος Göllü εξορύχθηκε,υποβλήθηκε σε επεξεργασία και διακινήθηκε εμπορικά σε μακρινές περιοχές (Κύπρος, Συρία) από ανθρώπους της νεολιθικής εποχής Οι περιοχές όπου γινόταν η επεξεργασία του οψιανού είναι τα πρώτα εργαστήρια της ανθρωπότητας.
**Τι ήταν ο Οψιδιανός;
Ο οψιδιανός είναι ορυκτό που εμφανίζει στιλπνό µαύρο χρώµα και συνήθως κογχώδη θραύση.
Λόγω της σχετικά μεγάλης σκληρότητάς του και της εύκολης επεξεργασίας του, χρησιμοποιήθηκε κατά την προϊστορική εποχή ως εργαλείο.
Σύμφωνα με τον Πλίνιο πήρε το όνομα του από ένα Ρωμαίο, ονόματι Obsidius, ο οποίος πρώτος τον ανακάλυψε στην Αιθιοπία.
Άλλοι λένε ότι πήρε το όνομα του από την Ελληνική λέξη «όψις» λόγω της ικανότητάς του να καθρεφτίζει τα είδωλα των αντικειμένων.
Ο Οψιδιανός χρησιμοποιήθηκε κατά την Παλαιολιθική και Νεολιθική εποχή για την κατασκευή κοφτερών εργαλείων, μαχαιριών και αιχμηρών απολήξεων βελών.
• Τα παλαιότερα ευρήματά του χρονολογούνται πριν από 9.000 χρόνια στη Μεσοποταμία.
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
. Από το 325 μ.Χ υπήρχε εκκλησία, στην οποία υπηρέτησε επίσκοπος ο Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο Θεολόγος από το 382 μ.Χ ως το 383μ.Χ .
Τον 4ο αιώνα η πόλη είχε επισκοπική έδρα , την οποία κατείχε για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Αγ. Γρηγόριος Ναζιανζού ο Πρεσβύτερος , μετά του οποίου ο γιος του, Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος
Τον ενδέκατο αιώνα έγινε έδρα της Επισκοπής Ναζιανζού, τον 14ο αιώνα αναφέρεται ότι ορφάνεψε.
Υπήρχε στο παρελθόν Χριστιανικός ναός που λέγεται ότι ήταν σχήματος οκταγώνου και δεν σώζεται.
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Ο κάτοικοι της Ναζιανζού ασχολιοτ6αν με την γεωργία στις περιορισμένες εκτάσεις που κατείχαν και η αγροτική παραγωγή μόλις επαρκούσε για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων. Καλλιεργούνταν για αυτό τον σκοπό σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, και όσπρια,
Εμπορικά εκμεταλλευόταν το φυτό τραγάκανθος που αφθονούσε στην περιοχή από οποί έβγαζαν φυτική κόλλα που χρησιμοποιούνταν για το κολλάρισμα των υφασμάτων και στη βυρσοδεψία .
Μικρή ανάπτυξη γνώρισε και η οικόσιτη κτηνοτροφία, τα προϊόντα της οποίας προορίζονταν αποκλειστικά για αυτοκατανάλωση.
ΣΗΜΕΡΑ
*Bekarlar
Ο πληθυσμός της Ναζιανζού( Bekarlar ? ) ήταν το 2022 συνολικά 994 άτομα την προηγούμενη χρονιά το 2021 ήταν 1.040 .
Το χωρίο βρίσκεται σε υψόμετρο 1276 μέτρων .
Το Bekarlar που από πολλούς συνταυτίζεται με την Νανζιαζό ,απέχει 40χλμ. από το κέντρο της πόλης Aksaray και 7χλμ. από το κέντρο της περιοχής Gülağaç. .
είναι ένα χωριό στην περιοχή Gülağaç της επαρχίας Aksaray .
Το όνομα του χωριού αναφέρεται ως Νενέζι στα αρχεία του 1928 .
Στις 31 Δεκεμβρίου 1987, έλαβε το καθεστώς του δήμου και έγινε πόλη. Προηγουμένως, συνδέθηκε με την περιοχή Çiftlik της επαρχίας Νιγδης /Niğde , αλλά με την απόφαση της 19ης Ιουνίου 1996, συνδέθηκε με την περιοχή Gülağaç της επαρχίας Αρχελαίδος/Aksaray .
Το δημοτικό καθεστώς του Bekaklar έληξε το 2013 αφού ο πληθυσμός του έπεσε κάτω από τα 2000 άτομα.
*Gülağaç
Το Gülağaç του Ακσαράι βρίσκεται σε υψόμετρο 1160 μετρά
Ο πληθυσμός ήταν το 2022 4.793 κάτοικοι .
Σαν δήμος όταν ιδρύθηκε είχε το όνομα σαν δήμος το 1957 ως Ağaçlı αργότερα το ό Ağaçlı άλλαξε σε Gülağaç Απέχει 12χλμ από την κοιλάδα Ιχλάρα , 50 χλμ από την υπόγεια πόλη Derinkuyu και συνδέεται με το κέντρο της πόλης Aksaray με δύο δρόμους, 33 και 40 χλμ.
